Γιορτάστηκε και φέτος η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου στο Δήμο Βύρωνα

Με τη λαμπρότητα που ταιριάζει στην ημέρα, γιορτάστηκε και φέτος η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου στο Δήμο Βύρωνα.

Μετά τη δοξολογία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας, έγινε η επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Εθνικής Αντίστασης από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλο Κοτσίφη, στην πλατεία Χρυσοστόμου Σμύρνης και ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων από το Δήμαρχο Βύρωνα Αλέξη Σωτηρόπουλο, τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, τους εκπροσώπους της Πολιτείας, της Περιφέρειας και τοπικών συλλόγων και σωματείων. 

Στη συνέχεια, ο Δήμαρχος Βύρωνα, εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας και ακολούθησε η καθιερωμένη παρέλαση μαθητών, πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων της πόλης μας, στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Ο Δήμαρχος Βύρωνα, στον πανηγυρικό της ημέρας είπε τα εξής:

“Αξιότιμοι κύριοι βουλευτές

Αξιότιμοι κύριοι Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι

Πανοσιολογιώτατε

Αγαπητές συνδημότισσες και συνδημότες

Τιμούμε σήμερα για μία ακόμη χρονιά στην πόλη μας, όπως και σ’ όλη την Ελλάδα, την ηρωϊκή επανάσταση του 1821!

Την κορυφαία ιστορική στιγμή της νεότερης ιστορίας του ελληνισμού.

Του Ελληνισμού που μετά από 400 χρόνια υποδούλωσης στον οθωμανικό ζυγό και δεσποτισμό, στην «δυσφοροτάτην τυρρανίαν» όπως την αποκαλούσε ο Ρήγας Βελεστινλής, αφού επέδειξε μοναδική ανθεκτικότητα και απέφυγε την αφομοίωση και την εξαφάνιση, κρατώντας πάντα ανοιχτά και άγρυπνα τα μάτια της ψυχής, αποφάσισε το 1821 να κάνει πράξη τον μακραίωνο πόθο της ελευθερίας. Πολλές γενιές πέθαναν με το όνειρο της ελευθερίας μέχρι να πάρει ο ελληνισμός εκείνη την μεγάλη απόφαση.

Την απόφαση να ξεσηκωθεί και να κάνει επανάσταση για να αποτινάξει τον ζυγό και να αποκτήσει και αυτός δικό του ευνομούμενο κράτος, την δική του εθνική ανεξαρτησία.

Και η επανάσταση αυτή δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Κατ` αρχήν γιατί χρειαζόταν να πεισθούν οι φτωχοί και ανοργάνωτοι Έλληνες να πάψουν να είναι συνετοί, όπως τους προέτρεπαν κάποιοι και να επιδείξουν απερίσκεπτη γενναιότητα, παίρνοντας τα όπλα και διακινδυνεύοντας σκληρά αντίποινα γι’ αυτούς και τις οικογένειες τους σε περίπτωση ατυχούς έκβασης του εγχειρήματος.

Όσο και αν ο σπόρος της λευτεριάς είχε ριχθεί ήδη από τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, τον Ρήγα Βελεστινλή, τον Αδαμάντιο Κοραή, τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον Άνθιμο Γαζή, αλλά και τους ανώνυμους εμπόρους που μετέφεραν τις νεωτερικές ιδέες από τις χώρες της εσπερίας, δεν ήταν εύκολο να αποτολμήσει ένα σκλαβωμένο έθνος, όπως το ελληνικό επανάσταση υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε.

Επρόκειτο για μια περίοδο που στην Ευρώπη μόλις είχε εγκαθιδρυθεί το αντιδραστικό σύστημα της παντοδύναμης Ιεράς Συμμαχίας, που συνένωνε όλες τις τότε μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και ήταν απόλυτα εχθρική σε κάθε επαναστατική κίνηση και κάθε αλλαγή των συνόρων.

Και όμως!!! Οι Έλληνες επαναστάτησαν!!! Και όχι μόνο επαναστάτησαν!!! Αλλά η επανάστασή τους πέτυχε.

Πέτυχε ενάντια σε κάθε πρόβλεψη που έλεγε ότι μια χούφτα εξεγερμένοι Έλληνες, χωρίς χρήματα, χωρίς οργανωμένο στρατό, χωρίς εξωτερική βοήθεια, χωρίς οργάνωση εν γένει δεν είχε καμία τύχη απέναντι σε μία Οθωμανική Αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε 3 ηπείρους και περιελάμβανε το σύνολο των Βαλκανίων, την σημερινή Τουρκία, το σημερινό Ιράκ, την αραβική χερσόνησο, την Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο.

Πέτυχε γιατί, όπως είπε ο Μακρυγιάννης, «όταν οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν γι` αυτήν την πατρίδα λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν», αποδεικνύοντας ότι η μεγαλοσύνη στους λαούς δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα.

Και για πετύχει έδωσαν τόσοι και τόσοι ήρωες το αίμα τους και την ζωή τους για να ποτισθεί το δένδρο της ελευθερίας. Και δεν έδωσαν το αίμα και την ζωή τους στον υπέρτατο σκοπό της ελευθερίας της πατρίδας μας μόνο Έλληνες. Ο αγώνας τους συγκίνησε όλη την Ευρώπη. Εκατοντάδες ήλθαν να αγωνισθούν υπέρ της ελευθερίας των Ελλήνων και μεταξύ αυτών και ο ποιητής και επαναστάτης του οποίου η πόλη μας έχει την τιμή να φέρει το όνομά του. Ο Λόρδος Βύρωνας που άφησε την τελευταία του πνοή πριν 200 ακριβώς χρόνια στο Μεσολόγγι και έδωσε πριν από 100 χρόνια, το 1924, το όνομά του στον τότε προσφυγικό συνοικισμό που από προσφυγικός συνοικισμός Παγκρατίου μετονομάστηκε σε προσφυγικός συνοικισμός Βύρωνος και εν συνεχεία εξελίχθηκε στον Δήμο Βύρωνα.

Η ελληνική επανάσταση ήταν λοιπόν εκείνη που έμελλε να αποκαλύψει το πρώτον στην Ευρώπη της Ιεράς Συμμαχίας την μεταμορφωτική δύναμη της κοινής γνώμης, όπως αυτή εκφραζόταν τότε μέσα από τον τύπο και τα σωματεία. Και αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη για τα ανήσυχα, φιλελεύθερα πνεύματα της εποχής να επιδείξουν μια πρωτοφανή δυναμική διεθνούς αλληλεγγύης, να σταθούν απέναντι στην αντιδραστικότητα και τον δεσποτισμό και να μεταστρέψουν σιγά σιγά την πολιτική και αυτών ακόμη των μεγάλων δυνάμεων.

Η ελληνική επανάσταση ήταν ο προάγγελος του μέλλοντος μιας Ευρώπης, στην οποία θα δημιουργούνταν σταδιακά νέα κυρίαρχα εθνικά κράτη, αποσπασμένα από τις προεθνικές πολυεθνικές αυτοκρατορίες. Στάθηκε καταλυτική στην διαμόρφωση διεθνών τάσεων, όπως ο ρομαντισμός, ο εθνικισμός, ο ρεπουπλικανισμός και απέδειξε ότι οι αγώνες και οι θυσίες ενός έθνους μπορούν να αλλάξουν αυτό που κάποιοι άλλοι επιδιώκουν να ορίσουν ως μοίρα του.

Η ελληνική επανάσταση, με τις αντιφάσεις της και τις σκοτεινές σελίδες της την ώρα του εθνικού διχασμού που λίγο έλειψε να οδηγήσει στο σβήσιμο της επαναστατικής φλόγας, είναι εκείνη που μας δίδαξε και μας διδάσκει την σημασία της ενότητας και της ομοψυχίας. Ίσως το μεγαλύτερο κέρδος εκείνης της επανάστασης μετά την ανεξαρτησία και τη δημιουργία ελληνικού κράτους είναι τα λόγια του Μακρυγιάννη : « Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; ¨Όταν αγωνιστεί μόνος και φκιάση ή χαλάση, να λέγη «εγώ». Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς»

Σήμερα, 203 μετά, χρέος μας και ευθύνη μας είναι να διατηρήσουμε άσβεστη την φλόγα των ιδεωδών που ενέπνευσαν το έθνος μας να επαναστατήσει. Των ιδεωδών της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της δικαιοσύνης.

Η 25η Μαρτίου 1821, ως συμβολική ημερομηνία αντίστασης, υπενθυμίζει το χρέος μας να πολεμάμε για το δίκιο και την ελευθερία Να παραμείνουμε πιστοί στις παρακαταθήκες εκείνου του αγώνα, να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας, να παραδώσουμε στις νεότερες γενιές ακέραιη την πατρίδα μας και να θυμόμαστε πάντοτε την αποφασιστική σημασία που έχει στην επιτυχία ενός αγώνα η ενότητα και η ομοψυχία, το «εμείς» αντί για το «εγώ», του Μακρυγιάννη.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από πολέμους, συνεχείς κρίσεις, την άνοδο απολυταρχικών καθεστώτων, την κυριαρχία μισαλλόδοξων απόψεων και την κλιματική κρίση, οφείλουμε συγχρόνως να κάνουμε με την σειρά μας – με διαφορετικά μέσα – τις δικές μας επαναστάσεις, κοινός παρονομαστής των οποίων πρέπει να είναι πάντα η έννοια της ελευθερίας, που όπως τονίζει ο Ανδρέας Κάλβος «θέλει αρετήν και τόλμην».

Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου 1821 είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Τίποτε δεν είναι δεδομένο, όλα κερδίζονται με αγώνα, θυσίες, ομόνοια και πίστη σε ιδανικά. Η ελευθερία έχει κόστος ! Απαιτεί ανάληψη ευθύνης απ` όλους. Απαιτεί να επαναστατούμε απέναντι σε κάθε νοσηρό φαινόμενο και κάθε αδικία, σε ο,τιδήποτε μας υποδουλώνει ψυχικά, πνευματικά, ηθικά ή εθνικά.

Και απαιτεί από εμάς όχι απλώς να αναλάβουμε οι ίδιοι την ευθύνη που μας αναλογεί, αλλά και να φροντίσουμε να μεταφέρουμε αυτό το μήνυμα ορθά στην νεότερη γενιά, να της δείξουμε τι σημαίνει ελεύθερος και υπεύθυνος πολίτης. Και αυτό γίνεται αφενός με το παράδειγμα μας και αφετέρου με την παιδεία. Δράξασθε παιδείας, όπως έλεγε ο Αδαμάντιος Κοραής. Γιατί μόνο μέσα από την παιδεία γινόμαστε αληθινά ελεύθεροι πολίτες.

Αν το κάνουμε, να είστε σίγουροι ότι οι νέες και οι νέοι, που σε λίγο θα καμαρώνουμε να παρελαύνουν μπροστά μας, θα γίνουν καλύτεροι από εμάς και τους τιμώμενους σήμερα προγόνους μας και θα ζήσουν σε μία καλύτερη κοινωνία και σ` ένα καλύτερο αύριο.

Τιμή και δόξα στους αδούλωτους ήρωες του 1821!

Τιμή και δόξα σ’ όλους όσους αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν για την πατρίδα μας, την ελευθερία και την δικαιοσύνη!

Χρόνια πολλά σ’ όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες!

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας!”.