Συγκοινωνούντα δοχεία νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά. Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη*

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα γύρω από τον οποίο αναπτύσσονται αυτές οι πρωτοβουλίες. Βασικός στόχος είναι η απόκρουση της ακροδεξιάς απειλής σε Ελλάδα και Ευρώπη, και η προώθηση της κοινωνικής ατζέντας και των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που έχουμε θέσει ως προτεραιότητα.Η έξοδος από το μνημόνιο δεν σημαίνει αυτόματα και έξοδο από την κρίση. Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά χρειάζεται να κάνουμε ακόμη περισσότερα το επόμενο διάστημα. Έχουμε βελτιώσει τους κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες, η ανεργία πέφτει διαρκώς, το εμπόριό μας γίνεται όλο και πιο εξωστρεφές, οι επενδύσεις ενισχύονται σταδιακά. Παράλληλα κάνουμε σταθερά βήματα για τη θωράκιση της εργασίας, την αναβάθμιση και την ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα, εκσυγχρονίζοντας δομές και αντιλήψεις.Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το προοδευτικό μέτωπο που θέλουμε να διαμορφώσουμε δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά στην αντιμετώπιση του υβριδίου νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς. Είναι κρίσιμο να αναπτύξουμε τη στρατηγική μας πάνω σε συγκεκριμένους πυλώνες δράσεις που εξυπηρετούν το πολιτικό μας σχέδιο συνολικά. Τα μείζονα πολιτικά θέματα που έχουμε να διαχειριστούμε και σε συλλογικό και σε κυβερνητικό επίπεδο, συγκλίνουν με τα αντίστοιχα προβλήματα και τις αντίστοιχες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.Και ποια είναι αυτά; Η διαρκής αποδυνάμωση των πολιτικών συνοχής και η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, οι μεγάλες εισοδηματικές ανισότητες, τα μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς, όλα προβλήματα που αποτελούν συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας.

Η ελληνική κυβέρνηση δούλεψε μεθοδικά αυτά τα χρόνια, όχι μόνο για να διορθώσει αδυναμίες, αλλά κυρίως για να αλλάξει συνολικά τα «κακώς κείμενα» στις δημόσιες πολιτικές.  Ο απεγκλωβισμός από την κρίση και η διαμόρφωση συνθηκών βιώσιμης ανάπτυξης είναι ο κεντρικός πολιτικός μας στόχος, και πάνω σε αυτό πρέπει να χτίσουμε τις συμμαχίες μας.

Έτσι λοιπόν θα διεκδικήσουμε ακόμη μια τετραετία στο τιμόνι της χώρας γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα. ‘Έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο όραμα για τον τόπο, για τους νέους ανθρώπους, για την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα για τα αδύναμα και μεσαία εισοδήματα, ένα όραμα να κάνουμε την πατρίδα μας πυρήνα θετικών εξελίξεων και στην ΕΕ και στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιφέρεια.

Αυτό που ορθώνεται απέναντί μας είναι μια ακροδεξιά που ενδυναμώνεται όλο και περισσότερο σε ολόκληρη την ΕΕ. Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της ακροδεξιάς σε πολλά εθνικά κοινοβούλια είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κινητοποιήσει. Δεν μπορούμε απλώς να ερμηνεύουμε την άνοδο των φασιστικών κινημάτων, πρέπει να κατανοήσουμε για ποιους ακριβώς λόγους ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων επιλέγει να στηρίζει τέτοια κόμματα. Και εδώ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: Δεν καταφέραμε μέχρι τώρα ως ευρωπαϊκή Αριστερά να πείσουμε τους πολίτες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, ότι υπάρχει εναλλακτική απέναντι στη λιτότητα, ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε κοινωνικά δίκαιες πολιτικές.

Ενόψει των ευρωεκλογών, των αυτοδιοικητικών και των εθνικών εκλογών, πρέπει να διαμορφώσουμε ένα ευρύ, δημοκρατικό, προοδευτικό και αντιφασιστικό μέτωπο που θα αποτυπώνεται και εκλογικά, αλλά κυρίως θα εκκινεί από τους πολίτες. Επίσης, πρέπει να κάνουμε σαφές στους πολίτες ότι ο νεοφιλελευθερισμός και η ακροδεξιά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, δύο συγκοινωνούντα δοχεία που αλληλοτροφοδοτούνται εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των λίγων, ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, ενάντια στα συμφέροντα των πολλών.