«Εκκωφαντική αποδόμηση του πλαισίου προστασίας των ζώων συντροφιάς», του Ευάγγελου Παλαιοδήμου

Προ ολίγων ημέρων τέθηκε προς διαβούλευση το σχέδιο νόμου για τα ζώα συντροφιάς. Ένα σχέδιο νόμου το οποίο, όπως αναφέρθηκε, κομίζει μία νέα φιλοσοφία για τη φροντίδα των δεσποζόμενων και ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

Ένα σχέδιο νόμου το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση από το Υπουργείο Εσωτερικών με πρόσχημα ότι την διαχείριση του προγράμματος των δεσποζόμενων και αδέσποτων ζώων την έχουν οι δήμοι της χώρας και ως εκ τούτου, ως αρμόδιο για την αυτοδιοίκηση, αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο, ώστε να επιτευχθεί καλύτερος συντονισμός.
Αρχικά, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η μεταφορά της εποπτείας και της νομοθετικής πρωτοβουλίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά και η πολυδιάσπαση των κτηνιατρικών Υπηρεσιών σχετικά με τα ζώα συντροφιάς αποτελεί ευρωπαϊκή πρωτοτυπία.

Η Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής του ΥπΑΑΤ έχει οριστεί στον Παγκόσμιο Οργανισμό για την Υγεία των Ζώων από την ίδρυσή του ως η κεντρική Κτηνιατρική Αρχή η οποία σύμφωνα με τις Οδηγίες του εν λόγω Οργανισμού νομοθετεί, συντονίζει και εποπτεύει την εφαρμογή προγραμμάτων διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και την προώθηση της υπεύθυνης ιδιοκτησίας.

Η μεταφορά αρμοδιοτήτων επιτήρησης και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων στο Υπουργείο Εσωτερικών έρχεται σε αντίθεση με τις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (ΟΙΕ), της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την Υγεία των Ζώων.
Σύμφωνα και με την διεθνή πρακτική οι κτηνιατρικές υπηρεσίες υπάγονται στα αντίστοιχα Υπουργεία Γεωργίας και δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι όλοι οι επιστημονικοί φορείς έχουν εκφράσει την διαφωνία τους.
Ποιοι είναι λόγοι λοιπόν που επιλέγεται η ευρωπαϊκή πρωτοτυπία της μεταφοράς αρμοδιοτήτων σε Υπουργείο που στερείται σχετικής τεχνογνωσίας;

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι από αμέλεια συγχέεται η παραχώρηση επιχειρησιακής αρμοδιότητας επί συγκεκριμένου ζητήματος με την μεταβίβαση της σχετικής νομοθετικής πρωτοβουλίας;

Διατρέχοντας τις διατάξεις του σχεδίου νόμου αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η συγκεκριμένη επιλογή δεν είναι αθώα.

Διότι είναι ευδιάκριτη η πολιτική επιλογή που αφορά στην ανάθεση της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων σε ΜΚΟ και σωματεία και ταυτόχρονα την απαλλαγή των αιρετών από την ευθύνη της εποπτείας, όπως, στην νομιμοποίηση της εμπορίας των αδέσποτων ζώων μέσω δήθεν «φιλοζωικών σωματείων» με έδρα σε χώρες της Ε.Ε όπως επίσης και στην ασυλοποίηση των αδέσποτων ζώων σε καταφύγια.

Φωτογραφικές διατάξεις, όπως ενδεικτικά του άρθρου 7 παράγραφος 6 «Στην περίπτωση αυτή (της περισυλλογής ζώων από φιλοζωικά σωματεία) τα ζώα καταχωρούνται στο ΕΜΖΣ με προσωρινό ιδιοκτήτη το ως άνω σωματείο ή οργάνωση ή ιδιοκτήτη καταφυγίου, οι οποίοι μεριμνούν για την υιοθεσία τους κατά το άρθρο 9.» του άρθρου 4 παράγραφος 13 σύμφωνα με την οποία τα φιλοζωικά σωματεία μπορούν «να σημαίνουν, να καταγράφουν, τα ζώα συντροφιάς τους δωρεάν» στα κτηνιατρεία των Δήμων , που αφήνουν παράθυρο για την νομιμοποίηση των παράνομα αποκτηθέντων ζώων, παρουσίαση δεσποζόμενων ζώων ως αδέσποτων και αντίστροφα, αφού γεννάται το ερώτημα, ποια είναι η προέλευση των ζώων που δεν είναι καταγεγραμμένα και κατέχονται από φιλοζωικά σωματεία, του άρθρου 4 παρ 16, σύμφωνα με την οποία «.. Αν το εξαφανισμένο αδέσποτο ζώο δεν έχει δώσει σημεία ζωής για περίοδο τουλάχιστον τριών (3) ετών από την ημερομηνία καταχώρισης της εξαφάνισής του, τότε δηλώνεται ο θάνατος του αδέσποτου ζώου και εγγράφεται το εξής: «3+ χρόνια χωρίς σημεία ζωής», η οποία θα λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλους εκείνους που προχωρούν στην αφαίρεση του Microchip και τοποθέτηση νέου και βάση αυτής της πρακτικής το ζώο με τον παλιό αριθμό σήμανσης «εξαφανίζεται», ενώ στην πραγματικότητα έχει αποκτηθεί και διακινηθεί παράνομα

Προφανώς και το σχέδιο νόμου έχει και θετικές διατάξεις, πλην όμως αυτές δεν μπορούν να αναιρέσουν την γενικότερη φιλοσοφία η οποία και σκιαγραφήθηκε.

Ενώ το επίδικο είναι περισσότερη ιχνηλασιμότητα και περισσότερη προστασία για τα ζώα συντροφιάς, η χώρα μας κινείται εκκωφαντικά και σε αντίθετη κατεύθυνση επιλέγοντας την αποδόμηση του πρωτοποριακού νομοθετικού πλαισίου που ισχύει σήμερα και αναγνωρίζει τα ζώα συντροφιάς ως έμβια και συναισθανόμενα όντα.

 

*Ο Ευάγγελος Παλαιοδήμος είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδας