Συγκλόνισαν το κοινό οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη στην εκδήλωση του Δήμου Ωρωπού για την έμφυλη βία

 Η Ελένη Τοπαλούδη τεταρτοετής φοιτήτρια Μεσογειακών Σπουδών στη Ρόδο με καταγωγή από το Διδυμότειχο ‘Εβρου, στις 28 Νοεμβρίου 2018 μαρτύρησε στα χέρια των βιαστών δολοφόνων της στην υπόθεση που συγκλόνισε το Πανελλήνιο και στάθηκε αφορμή για να αλλάξει το νομικό πλαίσιο γύρω από τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα. Από τότε στην χώρα μας έχουν καταγραφεί επίσημα περισσότερες από 35 γυναικοκτονίες

 “Τα λόγια των χαροκαμένων γονέων ήταν γροθιά στο στομάχι για την ελληνική κοινωνία και δυνατή φωνή αφύπνισης και ευαισθητοποίησης προς του γονείς που πρέπει να μεγαλώσουν τα παιδιά τους μακριά από τα λανθασμένα στερεότυπα του παρελθόντος”, δήλωσε ο δήμαρχος Ωρωπού Γιώργος Γιασημάκης, ενώ στον σύντομο χαιρετισμό του στην εκδήλωση ανέφερε (https://www.youtube.com/watch?v=G9seat7e438):

 “Είναι ιδιαίτερη τιμή για το Δήμο μας και για μένα προσωπικά η διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, ειδικά σε αυτόν τον ιστορικό χώρο στις Παλαιές Φυλακές Ωρωπού. Να σας συγχαρώ όλους σας και ιδιαίτερα εσάς (σ.σ. τους γονείς της Ελένης Τοπαλούδη) για τον αγώνα που κάνετε ώστε αυτός ο μακρύς κατάλογος των γυναικοκτονιών να κλείσει εδώ και να μην έχουμε άλλα θύματα. Σας ευχαριστούμε πολύ που τιμάτε τον τόπο μας με την παρουσία σας”

 Την παρουσίαση έκανε ο Δημήτρης Αδαμόπουλος και βασικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο πρόεδρος του Σ.Φ.Ε.Α και δικηγόρος της οικογένειας Τοπαλούδη, Βαγγέλης Γκιουγκής, ενώ οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη που είναι και εκπαιδευτικοί συγκίνησαν το ακροατήριο με τα συγκινητικά λόγια τους αλλά και να δυνατά μηνύματα που στέλνουν προς την ελληνική κοινωνία σχετικά με την κακοποίηση των γυναικών αλλά και τα πατριαρχικά στερεότυπα που αποτελούν και την πηγή του προβλήματος.

 Η συγκλονιστική τοποθέτηση της Κούλας Αρμουτίδου Τοπαλούδη, μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη (https://www.youtube.com/watch?v=1cjyEbL3N1w):

“Είναι τραγικά δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί, να το νιώθεις μέσα στα στήθη σου, μέσα στο κορμί σου, να αντικρίζεις τη ζωή, την προσμονή και το όνειρο και να έρχονται ανθρωπόμορφα τέρατα και να σου το παίρνουν σε μία νύχτα με βασανισμό, με μαρτύριο γιατί έτσι είχαν μάθει. Τους έμαθαν από τα σπίτια τους να είναι οι νταήδες, ψεύτικη αντρίλα.

 Έχουν ευθύνες οι γονείς. Γνώρισα ανθρώπους που δεν έγιναν γονείς αλλά είναι υπέροχα πλάσματα. Από την άλλη υπάρχουν γονείς που είναι άχρηστοι. Ως νηπιαγωγός έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αν αξίζουν να είναι γονείς. Λες στους γονείς πως το παιδί σας έχει πρόβλημα, πρέπει να το δουλέψετε και να το δείτε και σου κάνουν επίθεση. Σε απειλούν πως θα σε πάνε στα κανάλια. Οι γονείς θέλουν δουλειά, ενημέρωση και ψυχολόγο. Μετά στην εφηβεία των αγοριών είναι αργά.

Ο σουγιάς θα γίνει γκλοπ και μαχαίρι, θα γίνουν βασανιστές. Όπως αυτοί που βασάνισαν το παιδί μου. Στο σπίτι κολαστήριο για 3,5 ώρες βασάνιζαν το παιδί μου. Πολτοποίησαν το κεφάλι του παιδιού μου που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε. Έμπηξαν το μαχαίρι στο λαιμό του και πετάχτηκαν τα αίματα στα ταβάνια και στα πλακάκια. Και αύριο έχουμε εφετείο… Οι γονείς φταίνε.

Δυστυχώς ο άνδρας υποτιμάει την γυναίκα, την χτυπάει, την εξευτελίζει, την υποτιμούν. Την γυναίκα που είναι μάνα τους. Μπορεί και αυτοί οι ίδιοι να έχουν αισθανθεί τη βία στο σπίτι τους. Αυτόν τον κύκλο πρέπει να το σταματήσουμε. Πρέπει να υπάρχει και μία Πολιτεία με ανοιχτά ώτα να υποστηρίξει τις κακοποιημένες γυναίκες και μάνες. Που είναι οι ξενώνες φιλοξενίας; Που είναι οι φορείς υποστήριξης; Τίποτα δεν υπάρχει. Από νομό σε νομό πρέπει να δημιουργηθούν ξενώνες φιλοξενίας.

Οφείλουμε να ακούσουμε τις κακοποιημένες γυναίκες, να ειδοποιήσουμε την Αστυνομία και δικηγόρους.

Λυπάμαι που του λέω και η Αστυνομία έχει ευθύνες. Όταν το παιδί μου πήγε να καταγγείλει τον βιασμό ο πατρινός ανθυπαστυνόμος και ο αστυφύλακας από την Αθήνα δεν έκαναν τίποτα, την έδιωξαν σαν σκουπίδι.

Δεν κατέγραψαν καν την καταγγελία του παιδιού μου στο βιβλίο συμβάντων και στη συνέχεια το παιδί μου δολοφονήθηκε. Αυτοί ήταν οι δολοφόνοι του παιδιού μου. Τώρα θυμήθηκαν και ευαισθητοποιήθηκαν, αφού χάθηκε το παιδί μου. Αν δεν αλλάξει η νοοτροπία του πατέρα, της μητέρας, των γονέων, αν δεν διδάξουμε στα παιδιά σεβασμό και αξιοπρέπεια και αν δεν τους διδάξουμε πως τα δύο φύλα είναι ισότιμα δεν έχουμε μέλλον. Πρέπει να δημιουργήσουμε Άντρες με Α κεφαλαίο.

 Το δεύτερο παιδί μας, ο Πέτρος, αναρωτιέται γιατί μαμά σκότωσαν την αδελφή μου; Στην Ελλάδα τα προβλήματα τα δημιουργούν οι μάνες και οι γονείς που επιτρέπουν στα παιδιά να αποκλείουν τους χοντρούς, τους ψηλούς, τους κουτσούς, τους μοναχικούς.

Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα αυτά. Δήμαρχε μακάρι να μην βρεθεί άλλη μάνα στη θέση μου. Μου φάγανε ένα παιδί με μία λαμπρή πορεία και έμεινα με τον πόνο…”. Η κυρία Τοπαλούδη έκλεισε παρουσιάζοντας μία εργασία του γιου της Πέτρο αφιερωμένη στο χαμό της αδελφής του Έλενας.

Η συγκινητική τοποθέτηση του Γιάννη Τοπαλούδη, πατέρα της Ελένης Τοπαλούδη (https://www.youtube.com/watch?v=d9pzdokgIEk&list=UU6ptBHCSdavB8n00Dhlj2pw&index=2):

“Είναι η πρώτη φορά που κάνουμε δια ζώσης συνομιλία και επαφή με το κοινό, γιατί οι προηγούμενες επικοινωνίες ήταν ηλεκτρονικά. Ισως είναι συμβολικό το μέρος των Παλαιών Φυλακών. Μας εμπνέει και εμένα και την Κούλα να συνεχίσουμε τους αγώνες των τότε φυλακισθέντων αλλά και τους αγώνες τους δικούς μας. Γιατί και εμείς είμαστε φυλακισμένοι ψυχικά, είμαστε φυλακισμένοι στο κελί μας, είμαστε φυλακισμένοι μέσα στο σπίτι μας. Και θα είμαστε μέχρι να πεθάνουμε.

Διότι για αυτή την οικογενειοκοκτονία δεν θα πληρώσει κανείς. Ούτε για τη δική μας, ούτε για τους γονείς της Καρολάιν, της Ερατούς, της Γαρουφαλιάς, της Ζωής από την Ξάνθη και για όλα τα υπόλοιπα κορίτσια. Δεν πρέπει όμως να μένουμε μόνο στις ευχές. Πρέπει να δραστηριοποιούμαστε. Και ευτυχώς η κοινωνία μας έδειξε αντανακλαστικά. Τα ίδια αντανακλαστικά υποψιάζομαι πως δεν τα έχουν οι κυβερνήσεις μας διαχρονικά. Οι εκάστοτε κυβερνώντες πρέπει να αφουγκράζονται τα διάφορα κελεύσματα της κοινωνίας και να αποφασίζει ανάλογα και από πιο μπροστά.

Οχι μετά. Μετά είναι αργά. Θρηνούμε ψυχές αθώων κοριτσιών που δολοφονούνται σωματικά και ψυχικά. Όλοι αυτοί που μας κυβερνούν πρέπει να αποφασίζουν πριν συμβεί το κακό, εάν μπορούν βέβαια. Και εύχομαι να μην υπάρξει καμία άλλη δολοφονημένη γυναίκα στην Ελλάδα από εδώ και στο εξής. Να μην υπάρξει άλλος γονιός που να περνάει και να βιώνει αυτά που περνάμε εμείς. Κανείς γονιός να μην πάει να μαζέψει τα πράγματα του παιδιού του που ήταν εκεί και σπούδαζε.

Είχαμε τα όνειρα μας, θέλαμε να κάνουμε τα μεταπτυχιακά μας. Κάναμε τον αγώνα μας για να δώσουμε πνευματικά όπλα και εφόδια στο παιδί μας. Δυστυχώς όλοι οι γονείς δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, ούτε παρέχουν τα ίδια όπλα στα παιδιά. Παρέχουν στα παιδιά τους μαχαίρια και σουγιάδες και φτάνουμε εμείς να θρηνούμε τα παιδιά μας. Γιατί να μην κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου και αυτοί οι ανεύθυνοι γονείς; Για αυτό κι εμείς λέμε πως πρέπει επί τέλους να γίνουμε καλύτεροι γονείς.

 Αυτό είπα και στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ήρθε στο σπιτικό μας. Όλα αυτά τα εξήγησα. Που είναι οι φορείς του κράτους να μας συμπαρασταθούν; Αναρωτήθηκε το ελληνικό κράτος πως η οικογένεια μου ή οι άλλες οικογένειες που είναι στη θέση μας, πως αντεπεξέρχονται αυτές οι οικογένειες στα τεράστια δικαστικά έξοδα; Αναρωτήθηκε το ελληνικό κράτος πως μεγαλώνουμε το δεύτερο παιδί μας; Δυστυχώς κανείς δεν αναρωτήθηκε τίποτα. Καμία ανταπόκριση.

Ό,τι κάνουμε το κάνουμε μόνοι μας, με την ειλικρινή συμπαράσταση των απλών ανθρώπων, όπως είστε εσείς σήμερα εδώ. Δήμαρχε του Ωρωπού χαίρομαι που έχεις τέτοιους συνδημότες που τώρα με παρακολουθούν με τα μάτια τους δακρυσμένα. Και κάτι τελευταίο: Κι εσύ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωρωπό. Σίγουρα δεν ξεχνάμε τον Ωρωπό, αλλά σίγουρα με αφορμή την σημερινή εκδήλωση δεν πρέπει να ξεχάσουμε ούτε την Ελένη, ούτε την Καρολάιν, ούτε την Γαρουφαλιά, ούτε όλα αυτά τα κορίτσια που χάθηκαν τόσο άδικα και αποτρόπαια. Σας ευχαριστώ πολύ”.

Ακολούθησε μήνυμα της Κωνσταντίνας Μπαρουτσή για την Έμφυλη Βία, διαβάστηκε από την Βιβή Μπαρουτσή γραπτό μήνυμα της ιστιοπλόου Αμαλίας Προβελέγγιου για την κακοποίηση που υπέστη σε ηλικία μόλις 11 ετών και εκφωνήθηκε ποίημα της Ευαγγελίας Κουιρουκλή από την Γεωργία Καρλατήρα.