Μεγάλο αφιέρωμα στη Μικρά Ασία από το Λ. Χριστοδούλου: “Ποιος έβαλε τη φωτιά στη Σμύρνη; Ποιους εξυπηρετούσε;”

Η συνέχεια του μεγάλου αφιερώματος στη Μικρά Ασία που μπορείτε να βρείτε κάθε εβδομάδα με τον Χ-τύπο από τον Πρόεδρο του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. Νέας Ιωνίας και της Ένωσης Σπάρτης Μικράς Ασίας, Λουκά Χριστοδούλου

Οι Έλληνες υποστηρίζουν ότι την τη φωτιά έβαλαν οι Τούρκοι και οι Τούρκοι, ότι την έβαλαν οι Έλληνες. Μήπως όμως από τα αποτελέσματά της εξάγεται το συμπέρασμα; Αν την φωτιά την έβαζαν οι Έλληνες θα την έβαζαν στην Τουρκική συνοικία προκειμένου να την καταστρέψουν. Η φωτιά όμως δεν έγγιξε την εν λόγω συνοικία. Αντιθέτως οι Τούρκοι αφού λεηλάτησαν ότι πολύτιμο υπήρχε στα αρμενικά και τα ελληνικά οικήματα, έκαψαν αυτές τις συνοικίες για να μην μπορούν να διεκδικήσουν στο μέλλον την επάνοδό τους με οποιαδήποτε μορφή. Ήθελαν ξεκάθαρα ένα δημιουργήσουν ένα μουσουλμανικό κράτος στο οποίο δεν χωρούσαν οι Χριστιανικές Ορθόδοξες μειονότητες.

Για να μην όμως κατηγορηθώ για εύνοια προς την ελληνική πλευρά, σας παραθέτω αποσπάσματα διαφόρων ξένων, δημοσιογράφων, ανταποκριτών, στελεχών οργανισμών και εταιρειών που είδαν με τα μάτια τους τα γεγονότα (ληστείες, δολοφονίες, βιασμούς, πυρπολήσεις).

– Ο γάλλος πολίτης και τμηματάρχης στην Τράπεζα «Κρεντί Φουσιέ», Ζουμπέρ αφηγήθηκε τα παρακάτω κατά την άφιξή του στη Μασσαλία:
Το βράδυ της ημέρας που εξερράγη η πυρκαϊά, εξήλθα από το σπίτι μου κείμενον εις πάροδον της οδού Χατζηστάμου εις αυτήν δια να πληροφορηθώ τι συνέβαινε. Αξιοσημείωτον ότι η πυρκαϊά δεν είχε ακόμα επεκταθή εις αυτήν την συνοικίαν. Συνήντησα ομάδα 200-300 Τούρκων οπλισμένων. Αφού τους είπα πως ήμουν γάλλος, τους ερώτησα τι ήθελαν. Μου απάντησαν αταράχως ότι είχαν εντολήν ν’ ανατινάξουν και να καύσουν τα σπίτια της συνοικίας. Προσπάθησα να τους μεταπείσω, αλλά μου απάντησαν: Περιττό! Πήγαινε από δώ. Και όταν έφευγα από το σπίτι μου, οι εμπρηστικαί βόμβαι έπιπτον βροχηδόν επ’ αυτής.

– Η διευθύντρια των αμερικανικώνIntercollegiate Institute, Μίννι Μίλς, βεβαίωσε ενυπόγραφα:
Είδα τους Τούρκους να μεταφέρουν δοχεία πετρελαίου εις τα σπίτια από τα οποία ανεπήδουν αμέσως φλόγες μόλις έφευγαν. Κανείς δεν εφαίνετο αρμένιος, αλλά μόνον Τούρκοι, του τακτικού στρατού με λαμπράς στολάς.

– Ο ιστορικός Ντριώ, γράφει σε γαλλική εφημερίδα:
Η πυρκαϊά εξερράγη στις 31 Αυγούστου 1922. Εις μερικάς ώρας, η ελληνική συνοικία, η αρμενική, η των ξένων κατεστράφησαν. Μόνον η τουρκική διεσώθη. Πηγαίνετε να το διαπιστώσετε. Υπεστηρίχθη εν τούτοις εις μερικούς κύκλους ότι η Σμύρνη επυρπολήθη από τους έλληνες δια να εκδικηθούν διότι την έχασαν. Εν τοσούτω δεν μου εξηγούν διατί, εν τοιαύτη περιπτώσει, η τουρκική συνοικία κατ’ εξαίρεσιν δεν κατεστράφη, ουδέ υπέστη το παραμικρόν.

– Η King Birge, σύζυγος αμερικανού ιεραποστόλου, βεβαιώνει τα ακόλουθα:
Ανήλθα εις τον πύργον του αμερικανικού κολλεγίου εις τον Παράδεισον και με διόπτρας είδα τους Τούρκους στρατιώτας να θέτουν πυρ εις τα σπίτια. Είδα ακόμη τούρκους να παραμονεύουν τους χριστιανούς και να τους σκοτώνουν. Όταν κατήλθα εις την Σμύρνην δια να αναχωρήσω εις τας Αθήνας, υπήρχαν πτώματα καθ’ όλην την έκτασιν του δρόμου.

– Στους «Τάϊμς της Ν. Υόρκης» της 5/18 Σεπτεμβρίου 1922 δημοσιεύεται τηλεγράφημα που μεταξύ άλλων ανέφερε:
Από του Σαββάτου (27ης Αυγούστου) μέχρι της Τετάρτης κανένα αρμενικόν σπίτι δεν έμεινε άθικτον. Παρεβιάζοντο αι θύραι, ητιμάζοντο αι γυναίκες, εσκοτώνοντο οι άνδρες και τα σπίτια ελεηλατούντο. Οι δρόμοι είναι κατάσπαρτοι από πτώματα φρικωδώς παραμορφωμένα. Τούρκοι στρατιώται του τακτικού στρατού μετέχουν της λεηλασίας. Τους συναντήσαμεν φέροντες διάφορα δέματα. Επί όνων, κάρρων, φορείων αποκομίζουν τα διαρπαγέντα. Η σφαγή λαμβάνει τεραστίας διαστάσεις. Την νύκταν της 30ης χιλιάδες αρμενίων εσφάγησαν. Τα πτώματα των κείνται άταφα και αναδίδουν φοβεράν δυσοσμίαν.

Ο διευθυντής της Χ.Α.Ν. Σμύρνης, Εδουάρδος Φίσσερ, αυτόπτης μάρτυς, γράφει:

Η πυρκαϊά εις δέκα μόνον ώρας είχεν εξαπλωθή εις πλάτος δύο μιλίων. Εις την προκυμαίαν ένας όγκος πανικόβλητου πληθυσμού αγωνίζεται να σωθή. Μετά την τρομεράν σφαγήν, τίποτε άλλο δεν υπολείπετο παρά η πυρκαϊά δια να δοκιμασθή τόσον σκληρώς ο χριστιανικός πληθυσμός της Σμύρνης. Τα αλλοφρονούντα πλήθη κυκλώνουν τους αμερικανούς ναύτας και ζητούν εν ονόματι του Σωτήρος να τους προστατεύσουν. Οι ναύται όμως αδυνατούν. Είναι τόσο η αναδιδομένη από τας διαρκώς εξαπλουμένας φλόγας θερμότης, ώστε να αδυνατούν να το πράξουν. Πολλοί βρέχουν εις την θάλασσαν κουβέρτες και τυλίγονται εις αυτάς. Άλλοι κραυγάζουν ως τρελοί, άλλοι ευρίσκον τον θάνατον από τούρκους στρατιώτας που διαρκώς πυροβολούν. Τα πτώματα εκατοντάδων χριστιανών που εσφάγησαν ή ευρήκαν τον θάνατον από τουρκικάς σφαίρας επιπλέουν εις την θάλασσαν.

Ο γάλλος βουλευτής Φρανγκλέν Μπουγιόν με τις οδηγίες των Τούρκων, δηλώνει στη Γαλλία ότι «Οι έλληνες επυρπόλησαν την Σμύρνην».
Είναι γεγονός ότι δεν υπήρχε ενημέρωση στην Ευρώπη για τα τεκταινόμενα στη Σμύρνη, τον Σεπτέμβριο του 1922. Έτσι ο Φρανγκλέν Μπουγιόν, που υπέγραψε την συμφωνία για λογαριασμό των γάλλων, της κατάπτυστης συμφωνίας με τους κεμαλικούς που φέρει το όνομά του και αφορούσε παράδοση πολεμικού υλικού των γάλλων στον τουρκικό στρατό, στο πλαίσιο εμπορικών συμφωνιών το 1921, γίνεται όργανο της τουρκικής προπαγάνδας. Πως να μην αντηχεί στα αυτιά μου έστω και σήμερα το σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία». Και όμως αυτοί ήταν οι «σύμμαχοί μας» το 1922.

Για την επικρατούσα κατάσταση στη Γαλλία, ο ιστορικός Ρενέ Πυώ, γράφει:
Εξεσφενδόνισε, γράφει ο Ρενέ Πυώ, αυτήν την κατηγορίαν με την γνωστήν του αυτοπεποίθησιν και βέβαιος ότι θα γίνη με ενθουσιασμό δεκτή. Και πράγματι, κανείς δεν διεμαρτυρήθη, ώστε να χρειασθή η αυτοπρόσωπος επέμβασις του έλληνος πρεσβευτού, κ. Ρωμανού δια ν’ αποκαταστήση τα πράγματα. Αλλά και διατί να συζητώμεν; Η κοινή γνώμη είχε εκπολιορκηθή. Δεν υπάρχει κριτικόν πνεύμα εις την Γαλλίαν. Οι άνθρωποι, που ηκούοντο εις την Γαλλία επί των εξωτερικών ζητημάτων οι κ.κ. Αντρέ Ταρντιέ και Γκωβαίν είναι φωνή βοώσα εν ερήμω..