Η Αγγελική Παρδαλίδου στο Χ-τύπο: “Βαδίζω με γνώμονα τα όνειρά μου”

Είναι ταλαντούχα, ρομαντική και βρίσκεται πίσω από ένα έργο που μας κάνει περήφανους εντός και εκτός συνόρων.

To “Flik Flok” της Αγγελικής Παρδαλίδου έχει κλέψει τις εντυπώσεις σε διεθνή φεστιβάλ, με την ίδια και τον συμπρωταγωνιστή της Γ. Καραμίχο να διακρίνονται για τις ερμηνείες τους στην ιστορία μιας σχέσης που παρουσιάζεται με χιουμοριστικό, αλλά κυρίως ρεαλιστικό τρόπο, ενώ και η ίδια η ταινία βραβεύτηκε με το 3ο βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο London Greek Film Festival 2021.

Η ηθοποιός αποκαλύπτει τα πάντα πίσω από την προετοιμασία της ταινίας, τη συμμετοχή της στη θεατρική παράσταση “Ορλάντο”, αλλά και τα νέα επαγγελματικά της σχέδια σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση.

 

Το Flik Flok είναι η πρώτη σας ταινία και έχει ήδη λάβει σπουδαίες διακρίσεις σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Περιμένατε αυτή την εξέλιξη όταν γράφατε το σενάριο, και γενικά όταν ξεκινήσατε να υλοποιείτε την ιδέα σας;

Το Flik Flok είναι η πρώτη μου ταινία μικρού μήκους που την νιώθω πραγματικά σαν «παιδί» μου καθώς είχα την συνολική επιμέλεια, έγραψα το σενάριο, ανέλαβα τη σκηνοθεσία, πρωταγωνιστώ μαζί με τον αγαπημένο και αξιόλογο Γιώργο Καραμίχο και τόλμησα να κάνω και την παραγωγή. Όταν λοιπόν έχεις βάλει όλο το μεράκι και την ενέργειά σου σε κάτι εύχεσαι ολόψυχα να το αγαπήσει το κοινό και όταν συμβαίνει μόνο χαρά μπορείς να νιώσεις. Πράγματι έχει ήδη πάει σε πολλά σημαντικά φεστιβάλ τόσο της Ελλάδας , όπως το Φεστιβάλ Δράμας, όσο και του εξωτερικού και μάλιστα έχει διακριθεί. Ενδεικτικά αναφέρω ότι έχουμε κερδίσει βραβεία ερμηνείας τόσο ο Γιώργος Καραμίχος όσο και εγώ, βραβείο καλύτερης ταινίας, βραβείο μοντάζ, εύφημο μνεία για τη σκηνοθεσία καθώς και αρκετές υποψηφιότητες σε πολλές κατηγορίες.

Το Flik Flok είναι μια μαύρη κωμωδία. Ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να περάσει ένα όμορφο βράδυ αλλά τελικά όλα πηγαίνουν αντίθετα από αυτά που νόμιζαν. Λαχταρούσα με όλη μου την καρδιά να αγκαλιάσει ο κόσμος την ταινία . Και είμαι χαρούμενη και για όλη την ομάδα των συνεργατών που ήτανε κοντά μου με πολλή αγάπη, στήριξη και πίστη. Ήθελα να κάνω το Flik Flok όπως ακριβώς τo ονειρεύτηκα, με συγκεκριμένη αισθητική, με συγκεκριμένους συνεργάτες και βήμα βήμα κατάφερα να ζω σήμερα αυτό το όνειρο. Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένη και νιώθω ότι όταν φτιάχνεις κάτι με αγάπη, μεράκι και κομμάτι ψυχούλας το κοινό το καταλαβαίνει.

 

Τόσο εσείς όσο και ο συμπρωταγωνιστής σας κ. Γ. Καραμίχος βραβευτήκατε με το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού σε δύο διαφορετικά φεστιβάλ για τις ερμηνείες σας. Πώς ήταν η συνεργασία σας και ποιο στοιχείο πιστεύετε έπαιξε ρόλο στη μεγάλη αυτή επιτυχία;

Όταν αποφάσισα να κάνω το Flik Flok σκεφτόμουν ποιόν ηθοποιό θα ήθελα ιδανικά να έχω κοντά μου σε αυτό το ριψοκίνδυνο ταξίδι. Ποιον άντρα θα ήθελα για πρωταγωνιστή. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα το Γιώργο Καραμίχο και μόνον αυτόν. Ο Γιώργος είχε διαβάσει το αρχικό θεατρικό μονόπρακτο, γιατί έτσι ξεκίνησε το Φλικ Φλοκ ως ένα θεατρικό μονόπρακτο που διακρίθηκε στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη και είχε σκηνοθετηθεί από τη Ρούλα Πατεράκη. Είχε διαβάσει λοιπόν το κείμενο και του είχε αρέσει πολύ οπότε για μένα ήταν ή ο Γιώργος ή κανένας. Μου έλεγαν να έχω εναλλακτική μήπως δεν μπορέσει γιατί τότε ζούσε μόνιμα στο Λος Άντζελες αλλά από τη στιγμή που είχε ενδιαφερθεί ή θα το έκανα με τον Γιώργο ή δεν θα το έκανα με κανέναν. Και έγινε!

 

 

Ήμουν πολύ τυχερή και θα του είμαι για πάντα ευγνώμων για αυτήν τη συνεργασία. Όχι μόνο για το υποκριτικό του ταλέντο και την ερμηνεία του που έδωσε άλλη αξία στην ταινία και άλλο βάθος. Άλλωστε αυτό είναι γνωστό, ο Γιώργος είναι ένας καταξιωμένος ηθοποιός τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Θα τον έχω πάντα στην καρδιά μου κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο ήταν δίπλα μου. Το Flik Flok ήταν η πρώτη μου ταινία αλλά αυτό δεν εμπόδισε το Γιώργο να με εμπιστευτεί και να είναι παρόν με έναν απίστευτο επαγγελματισμό, δοσμένος 100%. Κάναμε πρόβες, ό,τι χρειάστηκα ήταν εκεί, με πίστευε, με συμβούλευε, με προστάτευσε και με βοήθησε σε όλα όσα χρειάστηκα και εξακολουθεί να με στηρίζει. Ασχολήθηκε με το ρόλο σε πολλά επίπεδα, κάναμε συζητήσεις, πρόβες, έχει βάλει στοιχεία που τα ανακάλυψε μόνος του. Είχαμε πολύ ωραία συνεργασία και η χημεία στα γυρίσματα ήταν μεγάλη. Όλη αυτή η μελέτη ,μαζί με την αγάπη και την εκτίμηση που έχουμε ο ένας για τον άλλο μας έκαναν να φτάσουμε σε αυτό το υψηλό ερμηνευτικά αποτέλεσμα.

Το ότι έχουμε και οι δύο κερδίσει βραβεία το αγκαλιάζουμε με πολύ μεγάλη χαρά και ιδιαιτέρως εγώ ενθουσιάζομαι. Ο Γιώργος βέβαια έχει κερδίσει ήδη πολλά βραβεία αλλά το να σε ξεχωρίζουν κάποιοι άνθρωποι και να στο δείχνουν πάντα είναι κάτι όμορφο. Χαίρομαι για την πορεία που έχει ήδη το Flik Flok και νιώθω ότι θα έρθουν ακόμα πιο ωραίες στιγμές.

 

Σε τι βαθμό θεωρείτε ότι καθρεφτίζονται οι σημερινές σχέσεις στην ταινία;

Είμαι βαθιά αισιόδοξος και ρομαντικός άνθρωπος οπότε ελπίζω να μην αποτελεί την πλειοψηφία των σημερινών ερωτικών σχέσεων. Παρακολουθούμε ένα ζευγάρι σε ένα κομβικό σημείο της σχέσης τους και όχι στην ενθουσιασμένη αρχή. Ωστόσο νιώθω ότι η ουσία και η βαθιά αλήθεια της ταινίας αγγίζει όλον τον κόσμο. Μπορεί να μην έχει συμβεί σε όλους το συγκεκριμένο γεγονός που ζει το ζευγάρι στο Flik Flok αλλά όλα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Δύο άνθρωποι που επιλέγουν να είναι μαζί αποτελούν ένα ξεχωριστό κόσμο και σε κάθε τέτοιο κόσμο πάντα κάποια στιγμή θα ξεσπάει μια καταιγίδα. Το αν θα την ξεπεράσουν ή θα τους πνίξει είναι στο χέρι του κάθε ζευγαριού ,στο πόσο σημαντική είναι η σχέση και πόσο βαθιά είναι η αγάπη τους. Και υπάρχει αγάπη στις μέρες μας. Αυτό το πιστεύω ακράδαντα.

Αυτό που μου αρέσει στην ταινία είναι ότι παρόλο που ο θεατής παρακολουθεί ένα δυσάρεστο γεγονός και οι ήρωες ζουν το δράμα τους παρόλα αυτά υπάρχουν σημεία που θα γελάσει και αυτή είναι η μαγεία και η γοητεία της μαύρης κωμωδίας και της ζωής εν γένει. Το χιούμορ ξορκίζει το κακό και μας κάνει να κοιτάμε τα γεγονότα από άλλη οπτική γωνία και έτσι να μας φαίνονται λιγότερο οδυνηρά.

 

Υπάρχουν μέσα στο σενάριο στοιχεία από δικά σας προσωπικά βιώματα;

Θέλοντας και μη, κάθε φορά που αποτυπώνεις κάτι στο χαρτί σίγουρα αυτό έχει ένα κομμάτι από σένα. Μπορεί να μην έχεις γράψει κάτι από τη ζωή σου , από τις προσωπικές σου ιστορίες αλλά ο τρόπος που επιλέγεις να αφηγηθείς, οι λέξεις που επιλέγεις είναι μέρος του «είναι» σου.

Το Flik Flok δεν έχει καθαρά αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Κάποια κομμάτια ίσως τα έχω ψυχανεμιστεί όμως δεν είναι κάτι που μου συνέβη. Ωστόσο έμπνευση για την ταινία υπήρξε παρόμοιο γεγονός που είχε συμβεί σε ένα αγαπημένο πρόσωπο. Ο απρόσμενος τρόπος που είχε αντιδράσει μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και το είχα κρατήσει μέσα μου σαν υλικό. Η ταινία δεν είναι όμως καταγραφή του γεγονότος, έχει στοιχεία μυθοπλασίας. Είδατε καμιά φορά πώς τα φέρνει η ζωή; Συνέβη κάτι σε ένα φίλο, το άρπαξα εγώ, έγινε ταινία… Ποιος θα το περίμενε! Λατρεμένη ζωή! Στο άτομο αυτό είναι αφιερωμένη και η ταινία, το γράφω στους τίτλους τέλους. Δεν θα αποκαλύψω ποτέ το όνομά του, είναι ο ταξιδιώτης…

 

 

Πού θέλατε να δώσετε έμφαση σκηνοθετικά;

Όταν πήρα την απόφαση να αναλάβω εγώ τη σκηνοθεσία, διότι είχα κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου σαν αισθητική και δεν ήθελα να το διαπραγματευτώ με άλλον καλλιτέχνη που ασφαλώς θα έβαζε την δική του οπτική, έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά, στη μελέτη, στην επιμόρφωση ως προς τη σκηνοθεσία κινηματογράφου.

Κατέληξα λοιπόν ότι η σκηνοθετική ματιά θα είχε μια σχετική απλότητα ώστε να δοθεί έμφαση στην ερμηνεία των ηθοποιών. Το Flik Flok είναι όλο γυρισμένο σε ένα σπίτι οπότε πλάνα τοπίου και τέτοιες εναλλαγές δεν υπάρχουν. Όλη η ταινία είναι το ζευγάρι. Στο πρώτο κομμάτι τα πλάνα είναι σταθερά, ακαδημαϊκά, έχουν μια τάξη και σαφήνεια όπως εσφαλμένα νομίζουν και οι πρωταγωνιστές ότι είναι η ζωή τους. Καθώς προχωρά η δράση η τάξη αποδομείται , τα πλάνα είναι πιο ασταθή μέχρι την αποκατάσταση μιας νέας πραγματικότητας και φαινομενικής ισορροπίας. Ουσιαστικά η σκηνοθετική ματιά ακολουθεί τη δραματουργία και την ενισχύει. Μέλημά μου ήταν να «φωτιστούν» οι ήρωες και το πώς διαχειρίζονται το αναπάντεχο.

 

Ήταν ευνοϊκές οι συνθήκες για την παραγωγή της ταινίας δεδομένης της δύσκολης περιόδου που διανύουμε λόγω της πανδημίας;

Αν περιμένεις να είναι οι συνθήκες ευνοϊκές για να δράσεις… ίσως ρισκάρεις να περιμένεις για πάντα… Πρώτα ήταν η κρίση, τώρα είναι η πανδημία, αύριο δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει! Βαδίζω με γνώμονα τα όνειρά μου ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Παρατηρώ το περιβάλλον μου και προσπαθώ να βρω τον τρόπο με τον οποίο στο συγκεκριμένο περιβάλλον και με τις συγκεκριμένες συνθήκες εγώ θα κάνω το καλύτερο που μπορώ. Φυσικά και ήταν δύσκολο και τρελό και ριψοκίνδυνο αλλά θα τα κατάφερνα! Και ήταν πολλαπλά μεγαλεπήβολο για εμένα δεδομένου ότι είχα αναλάβει αρκετά κομμάτια. Για το κείμενο και την ερμηνεία ίσως είχα μεγαλύτερη ψευδαίσθηση ασφάλειας. Αλλά ήταν η πρώτη μου σκηνοθεσία χωρίς πολύχρονη σπουδή πάνω στο αντικείμενο και φυσικά είχα και το κομμάτι της παραγωγής.

 

 

Ζω κυρίως από το επάγγελμά μου και δεν έχω καβάτζα περιουσίες και πλάτες. Αυτό σημαίνει ότι για να καταφέρω να έχω το κεφάλαιο ώστε να γίνει το Flik Flok στο επαγγελματικό επίπεδο που ήθελα και με συγκεκριμένους συνεργάτες έπρεπε να κάνω υπερβάσεις. Δούλευα δύο χρόνια ασταμάτητα, τόσο στο επάγγελμά μου όσο και στον τουρισμό και στο σέρβις ούτως ώστε να καταφέρω να μαζέψω τα χρήματα και να γίνουν όλα έτσι όπως τα ονειρεύτηκα. Και όταν λέω ονειρεύτηκα δεν μιλάω μόνο για το αποτέλεσμα της ταινίας αλλά μιλάω και για τους ίδιους τους συντελεστές και στον τρόπο που ήθελα να φερθώ και να τους περιποιηθώ όλους. Για παράδειγμα στο γύρισμα πήρα φαγητό από ένα από τα καλύτερα catering και είχαμε κάθε μέρα και γλυκό από το καλύτερο κατά τη γνώμη μου ζαχαροπλαστείο. Προσπάθησα να φερθώ σε όλους όπως θα ήθελα να μου φέρονται και εμένα σε κάθε γύρισμα. Αυτό έχει κόστος. Έκανα το καλύτερο που μπορούσα. Και κάπως έτσι , κάθε φορά που βλέπω το Flik Flok είμαι χαρούμενη και περήφανη για όλα.

 

Γενικά πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το χώρο της υποκριτικής, της συγγραφής και της σκηνοθεσίας;

Ξεκίνησα να σπουδάζω κάτι εντελώς διαφορετικό. Μπήκα στο Πολυτεχνείο σε μια από τις πιο δύσκολες σχολές που υπάρχουν , το τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αγαπάω πολύ τα μαθηματικά και τη φυσική. Ωστόσο κάπου εκεί στα φοιτητικά μου χρόνια κατάλαβα ότι το μέλλον μου ως μηχανικός δεν θα ήταν αυτό το οποίο λαχταρούσα βαθιά μέσα μου, οπότε άρχισα να ψάχνω το τι μου αρέσει, πού νιώθω όμορφα. Η ζωή πολύ σοφά με οδήγησε στη θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου. Θυμάμαι γινόντουσαν κάθε Τετάρτη και διαπίστωσα ότι εγώ όλη την εβδομάδα ανυπομονούσα να έρθει η Τέταρτη. Εκεί ένιωθα χαρά, δημιουργία, ενθουσιασμό οπότε αντιλήφθηκα ότι αυτή είναι η ζωή που θα ήθελα να ζήσω. Γράφτηκα λοιπόν στη δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντοπούλου στη Θεσσαλονίκη και έτσι ξεκινάει το ταξίδι της τέχνης.

Η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου το 2016 όταν έβγαλε το εθνικό θέατρο μία ανακοίνωση το στούντιο θεατρικής συγγραφής. Έστειλα έτσι πειραματικά ένα κείμενο, δεν πίστευα ότι θα με πάρουνε και όταν με κάλεσαν για να μου ανακοινώσουν ότι είμαι μέσα στους μόλις 10 ανθρώπους που επιλέξανε πραγματικά η χαρά μου ήταν ανείπωτη! Εκεί ξεκίνησε η μαγεία της συγγραφής. Μέχρι τότε έγραφα κάποια πράγματα αλλά για μένα, δεν το είχα πάρει σοβαρά. Στο εθνικό λοιπόν, σε αυτό το στούντιο αντιλήφθηκα ότι αυτά που γράφω επικοινωνούν με το κοινό και το κινητοποιούν, γελούσαν με την κωμωδία, σκοτείνιαζαν με το δραματικό. Και αυτό μου έδινε δύναμη να συνεχίζω να γράφω, αυτή η έμμεση βαθιά επικοινωνία.

 

 

Μάλιστα το γεγονός ότι ήμουν ήδη ηθοποιός με βοήθησε και με βοηθάει πολύ στον τρόπο που φτιάχνω κείμενα, διότι μπορώ κατευθείαν ενστικτωδώς να καταλάβω αν αυτό που γράφω έχει προφορικότητα.

Το ταξίδι της σκηνοθεσίας νομίζω ότι ήταν το αμέσως επόμενο βήμα. Αφού λοιπόν μπορούσα να πάρω ένα κείμενο και να το ερμηνεύσω και αφού μπορούσα από το μηδέν να φτιάξω μία ιστορία με λέξεις για μένα ήρθε οργανικά και αβίαστα να μπορώ να φτιάξω μία ιστορία με εικόνες. Έτσι ασχολήθηκα και με την σκηνοθεσία. Έχω σκηνοθετήσει και στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Με γοητεύει να μαθαίνω καινούργια πράγματα, κάθε κομμάτι από αυτά είναι ένας ολόκληρος κόσμος μέσα στον οποίο ψάχνω, βρίσκω, ανακαλύπτω. Και ειδικότερα στο σινεμά που είναι πιο πρόσφατη περιπέτεια , μιλάω με ανθρώπους του χώρου, με σκηνοθέτες και με έχει μαγέψει ο χώρος της εικόνας που έχει απίστευτες ελευθερίες και τεχνική συνάμα.

Είμαι πολύ ευτυχισμένη που έχω τη δυνατότητα να δημιουργώ και ως ηθοποιός και ως συγγραφέας και ως σκηνοθέτης και όλο αυτό μου επιτρέπει πραγματικά να φτιάχνω κάποια έργα και να έχω μία συνολική καλλιτεχνική επιμέλεια ,μία συνολική μάτια. Τα αγαπάω εξίσου και τα τρία. Καμιά φορά μου λένε ότι πρέπει να διαλέξω κάτι και να αφοσιωθώ σε αυτό. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα μου έκοβε τα φτερά, δε θα ένιωθα ελεύθερη. Θέλω να νιώθω δημιουργική διαρκώς από οποιοδήποτε πόστο και να συνεχίσω να φτιάχνω κόσμους.

 

Ποιοι καλλιτέχνες αποτελούν έμπνευση για σας;

Πολλοί καλλιτέχνες με εμπνέουν και από πολλά είδη τέχνης : συγγραφείς, σκηνοθέτες , ηθοποιοί, μουσικοί, τραγουδιστές, γλύπτες, χορευτές… δεν θα ήθελα να πω συγκεκριμένα ονόματα διότι είναι αναρίθμητα. Και ιδιαίτερα στις μέρες μας που η πληροφορία και τα ερεθίσματα είναι αμέτρητα παντού στο δίκτυο βρίσκεις καταπληκτικά πράγματα, υπέροχα και εμπνέεσαι τόσο από ιερά τέρατα , διαχρονικά στον εκάστοτε καλλιτεχνικό τομέα όσο και από νέους καλλιτέχνες. Μπορώ να εμπνευστώ από τα πάντα. Και μάλιστα σήμερα τα social και η τεχνολογία έχουν εμπλουτίσει το τοπίο με νέα αισθητική. Γοητεύομαι τόσο από το παλαιότερο, κλασικό και αξεπέραστο όσο και από το σύγχρονο, μοντέρνο και ψηφιακό-τεχνολογικό.

Στις μέρες μας έχουμε την ευλογία να μπορούμε να παρατηρήσουμε και να βρούμε τα πάντα πάνω στην τέχνη σε οποιοδήποτε κομμάτι, ποίηση, γλυπτική , ζωγραφική, ταινίες ,σειρές, οπότε νιώθω ότι κάθε μέρα είναι μία διαρκής έμπνευση. Εμπνέεσαι από παλαιότερους ή σύγχρονους καλλιτέχνες αλλά και από την ίδια τη ζωή, την καθημερινότητά σου, από τους ανθρώπους που συναντάς, που παρατηρείς στο δρόμο, από ανθρώπους με τους οποίους συνομιλίες. Γενικότερα αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά η ζωή είναι μία συνεχής έμπνευση, μια ατέλειωτη συλλογή στιγμών και εικόνων.

Θα ήθελα ωστόσο να αναφερθώ σε ένα άτομο που αγαπάω πολύ και που είναι για μένα μια προσωπική έμπνευση τόσο σαν καλλιτέχνης όσο και σαν άνθρωπος. Είναι η Πέμη Ζούνη. Την Πέμη την είχα καθηγήτρια στη δραματική σχολή και από τότε έχουμε κρατήσει επικοινωνία τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε φιλικό και ανθρώπινο. Την αγαπώ και τη θαυμάζω. Σκηνοθέτησε την πρώτη θεατρική παραγωγή που έκανα, το Contractions το 2016, έκανε την ερμηνευτική επιμέλεια στο Flik Flok και τώρα είναι κοντά μου και στο καινούργιο project που ετοιμάζω. Η Πέμη είναι για μένα οι καλλιτεχνικές μου ρίζες , τα θεμέλια μου και νιώθω ότι όποιες διακλαδώσεις και να πάρω, όσο και να πειραματιστώ και σε όποια δουλειά και αν είμαι θα είναι κοντά μου. Αυτό με κάνει να στηρίζομαι γερά στα πόδια μου.

 

Φέτος σας απολαμβάνουμε και στο θέατρο και συγκεκριμένα στο έργο “Ορλάντο” στο θέατρο “Τόπος Αλλού”. Ποια είναι η ανταπόκριση των θεατών στην παράσταση αλλά και η δική σας εμπειρία από αυτή;

Η παράσταση Ορλάντο είναι απτό παράδειγμα του ότι αν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το αποκτήσεις. Αυτό ακριβώς συνέβη. Θυμάμαι στην δεύτερη η καραντίνα κάθε βράδυ πριν κλείσω τα μάτια μου να λέω ότι θέλω να χτυπήσει το τηλέφωνο και να έχω μια πρόταση για έναν πολύ καλό, δύσκολο ρόλο, σε μία ωραία μεγάλη παραγωγή σε κεντρικό θέατρο. Και πράγματι χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο κύριος Νίκος Καμτσής , ο σκηνοθέτης και συγγραφέας της θεατρικής μεταφοράς του Ορλάντο, που μου πρότεινε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του/ της Ορλάντο.

Το εμβληματικό μυθιστόρημα Ορλάντο της καταξιωμένης συγγραφέως Βιρτζίνια Γουλφ θεωρείται πια κλασικό και είναι ίσως το καλύτερο μυθιστόρημά της. Ένα έργο που ακόμα και σήμερα, 100 χρόνια μετά, είναι πραγματικά πρωτότυπο, ιδιαίτερο και μοναδικό. Η Γουλφ σπάει τα στερεότυπα σε όλους τους τομείς και δημιουργεί ένα μυθιστόρημα φτιαγμένο από έρωτα και λαχτάρα για δημιουργία. Αυτό το πλάσμα, ο/η Ορλάντο, ξεκινάει ως έφηβος 16 χρονών στην ελισαβετιανή εποχή, διασχίζει τους αιώνες και γίνεται μόλις 36 όταν τελειώνει το μυθιστόρημα τον 20^ο αιώνα. Ο χρόνος κυλάει με ένα μοναδικό τρόπο. Επίσης ενώ ξεκινάει αγόρι , όταν γίνεται 30 χρονών, κοιμάται 7 μέρες συνεχόμενα και ξυπνάει γυναίκα! Όλα αυτά τα μοναδικά στοιχεία που φαντάστηκε η συγγραφέας συνθέτουν ένα πλάσμα ποιητικό, ελεύθερο που βιώνει απίστευτες εμπειρίες . Η Βιρτζίνια Γουλφ στα καλύτερά της.

 

 

Η θεατρική μεταφορά που έχει κάνει ο κύριος Καμτσής είναι πραγματικά αξιόλογη. Το μυθιστόρημα είναι ένα πολυσέλιδο έργο το οποίο κατάφερε να γίνει δίωρη θεατρική παράσταση χωρίς να χαθεί η ουσία και το πνεύμα της συγγραφέως και κυρίως το χιούμορ. Επίσης έχουν διατηρηθεί και οι διαφορετικοί τρόποι αφήγησης καθώς κυλούν οι αιώνες. Οι ήρωες εκφράζονται διαφορετικά καθώς κυλάει ο χρόνος, υπάρχει ρομαντισμός, ρεαλισμός, ποίηση, άμεσος, σύγχρονος λόγος. Μια παράσταση-ταξίδι μέσα στο χρόνο και στα συναισθήματα που έχει αγαπηθεί από το κοινό. Μαζί μας ο θεατής μοιράζεται μια παράσταση-θέαμα, μία παράσταση κόντρα στις δυσκολίες της εποχής καθώς υπάρχουν 8 άτομα επί σκηνής και αυτό γίνεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, η μεταφορά του Ορλάντο με τόσα πολλά πρόσωπα. Μια βόλτα μέσα στις εποχές, μέσα στα φύλα άντρας-γυναίκα, μέσα στον έρωτα, την προδοσία, τη λαχτάρα της δημιουργίας, την συγγραφή. Όλο αυτό ζωντανεύει μπροστά στα μάτια των θεατών και πραγματικά ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει. Η παράσταση έχει αγάπη και μαγεία όπως μαγικό και ποιητικό είναι και αυτό το πλάσμα, ο/η Ορλάντο.

Νιώθω πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη που ερμηνεύω αυτόν τον απαιτητικό ρόλο. Που δίνω πνοή σε κάτι τόσο μοναδικό. Ήταν ένα τεράστιο δώρο από τον κύριο Νίκο Καμτσή και τον ευχαριστώ. Η μελέτη ήταν τεράστια για να τα καταφέρω. Έρευνα, αφοσίωση και δουλειά πάνω στο συναίσθημα, στις εποχές, στο σωματότυπο, στην κίνηση, στην αλήθεια, στη φωνή. Ζω το όνειρο κάθε ηθοποιού που αναλαμβάνει να ερμηνεύσει κάτι τόσο ιδιαίτερο. Νιώθω πολύ ευτυχής κατά τη διάρκεια της παράστασης διότι έχω την ευκαιρία να βιώνω υπέροχες εμπειρίες και καταστάσεις επί σκηνής, έφηβος, άντρας ,γυναίκα , πλημμυρίζω από δυνατά συναισθήματα, αγάπη, έρωτα, προδοσία, λαχτάρα, ολοκλήρωση. Αυτό το ταξίδι είναι πραγματικά λυτρωτικό. Η μαγεία του θεάτρου…

 

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Παράλληλα με τον Ορλάντο και το Flik Flok αυτό το διάστημα δημιουργείται το καινούργιο project το «Angel Pardalos». Ένα μεγαλεπήβολο έργο που επιχορηγήθηκε εν μέρει από το Υπουργείο πολιτισμού. Έχει ψηφιακής αισθητική και θα παρουσιαστεί αρχικά σε πλατφόρμα αλλά το όραμά μας είναι να το δούμε στη μεγάλη οθόνη κανονικά σε διανομή. Αποτελείται από πολλά και ετερόκλητα κομμάτια τέχνης: θεάτρο, κινηματογράφο, green screen, οπτικά εφέ, αισθητική των social, ψηφιακή διάδραση, πρωτότυπη μουσική, ποίηση, αναφορές. Η πρωτοτυπία είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορούσαμε να το εντάξουμε σε κάποιο είδος τέχνης , οπότε πήραμε την πρωτοβουλία να φτιάξουμε ένα δικό μας νέο είδος και να το εντάξουμε σε αυτό. Το Angel Pardalos λοιπόν είναι ένα multiart theatrical cinema.

Το κείμενο και η όλη σύλληψη είναι δική μου. Έχει αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Η πρωταγωνίστρια αφηγείται την ζωή της, τα όνειρά της, τις εμπειρίες της και όλα αυτά με πολύ χρώμα, χιούμορ, γέλιο και συνάμα συγκίνηση. Ένα καλλιτεχνικό δημιούργημα που πάει κόντρα στην εποχή μας καθώς είναι γεμάτο αισιοδοξία για το μέλλον. Στόχος μας είναι οι θεατές που θα το παρακολουθήσουν να έχουν χαραγμένο ένα χαμόγελο στο πρόσωπό τους.

Είμαι πολύ χαρούμενη για την ομάδα που έχουμε φτιάξει : θεατρική σκηνοθεσία έχει αναλάβει ασφαλώς η Πέμη Ζούνη, διεύθυνση φωτογραφίας ο Θάνος Λυμπερόπουλος με τον Γιάννη Μαργκετουσάκη, κινηματογραφική σκηνοθεσία έχω αναλάβει εγώ μαζί με το Θάνο Λυμπερόπουλο, πρωτότυπη μουσική θα γράψει ο Κωνσταντίνος Δημηνάκης που είναι μαέστρος στη Βιέννη αυτή τη στιγμή, σκηνικά-κοστούμια η εξαιρετική καλλιτέχνιδα-εικαστικός Ελένη Σουμή.

Ανυπομονούμε να το ολοκληρώσουμε και με λαχτάρα θέλουμε να δούμε αν όλα αυτά που ονειρευόμαστε, όλα αυτά τα πρωτότυπα, θα τα αγκαλιάσει το κοινό. Και αναφέρω επίσης ότι εκτός από το βασικό κομμάτι του Angel Pardalos , παράλληλα θα γυριστεί μία ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Το μανιφέστο της Κάλτσας» και ένα ντοκιμαντέρ από τα backstage και αυτά θα αποτελέσουν εμβόλιμα κομμάτια του έργου! Ονειρευόμαστε χωρίς όρια και βάζουμε χαρά και τρέλα! Από Μάρτιο θα είναι αισίως έτοιμα όλα!