Ελάτε στην παρέα μας

Πολιτισμός

Η Άννα Αδριανού στον Χ-τύπο: “Υπάρχουν άνθρωποι στο θέατρο που κάνουν κατάχρηση εξουσίας”

Δημοσιεύθηκε

στις

Την μοναδική παράσταση «Οι πιο δυνατές» της Άννας Αδριανού θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το κοινό σε live streaming τις επόμενες ημέρες.

Η αγαπημένη ηθοποιός και σεναριογράφος έχει εδραιωθεί ως μια από τις «αυθεντίες» στο χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης με αμέτρητες επιτυχίες στο ενεργητικό της.
Αυτή τη φορά μιλά αποκλειστικά στο Χ-τύπο και την Ιφιγένεια Μπελή για το ξεχωριστό αυτό έργο, την αγάπη της για τα ζώα, ενώ σχολιάζει και την κατάσταση που έχουν δημιουργήσει οι καταγγελίες ανάμεσα σε συναδέλφους της.

Απολαύστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη:

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει σε live streaming την παράσταση “Οι πιο δυνατές”. Έχει αναφερθεί ότι πρόκειται για μια πιο “ολοκληρωμένη” εκδοχή του έργου. Τι διαφορετικό έχει σε σχέση με όταν πρωτοανέβηκε;
Έχει αλλάξει κάπως ο χαρακτήρας της δεύτερης ηρωίδας, που παίζει η Βάσια Παναγοπούλου, η οποία έχει γίνει πιο δραματική και σπαρακτική. Μετά από τόσα χρόνια είναι φυσικό ότι κάποια πράγματα προστέθηκαν και μεγάλωσε το έργο με κάποιες ιδέες. Ως προς τη δομή και την υπόθεση δεν αλλάζει κάτι, μόνο ως προς το λόγο. Είναι δύο μεγάλοι μονόλογοι με κάποιες παρεμβολές, οι οποίοι εμπλουτίστηκαν.

Έχετε κάποια χαρακτηριστική ανάμνηση από τότε που ανέβηκε στο θέατρο;
Θυμάμαι ότι έρχονται πάρα πολλές γυναίκες. Το θέμα της παράστασης είναι ότι μια σύζυγος και μια ερωμένη συναντιούνται παραμονή Χριστουγέννων σε ένα καφέ και εκεί η σύζυγος προσπαθεί να αποδείξει στην επί 10 χρόνια ερωμένη ότι αυτή είναι τελικά η νικήτρια αυτής της ιστορίας μιας και ο άντρας γύρισε σε εκείνη, και ότι η άλλη παρ’ ότι έκανε τα πάντα να της τον πάρει εν τέλει έχασε. Και όταν φεύγει η σύζυγος, η ερωμένη πιεσμένη από αυτό το “bullying”, έχει ένα ξέσπασμα και μιλάει στη σερβιτόρα του καφέ που έχει κι αυτή κάποια προβλήματα με τη σχέση της, αναφέροντας τη δική της θέση σαν ερωμένη με τον άντρα, το δικό της τρόπο να αγαπάει, και τα δικά της θέλω. Παρ’ ότι είναι ένα έργο πάρα πολύ γυναικείο – αν και δε νομίζω ότι οι σχέσεις έχουν φύλο, και έρχονταν πάρα πολλά ζευγάρια και φίλες, μου έκανε εντύπωση ότι εκτός από τις γυναίκες που έρχονταν και καθόμασταν μέχρι αργά γιατί με έπιαναν και μου διηγόντουσαν αντίστοιχες δικές τους ιστορίες, έρχονταν και αρκετοί άντρες. Και μάλιστα ένας μου είπε ότι “το έργο με συγκλόνισε γιατί το έχω περάσει, όχι στη θέση του άντρα στη θέση της γυναίκας”. Εκεί κατάλαβα ότι οι σχέσεις και τα θέλω είναι για όλους ίδια, εξαρτάται σε ποια θέση θα βρεθείς.

Βρίσκετε σημεία ταύτισης με κάποια από τις δύο ηρωίδες;
Όχι ακριβώς, γιατί εγώ δεν μπορώ τα “τρίγωνα”. Κι αυτό με ιντρίγκαρε πολύ, επειδή το έργο είναι εντελώς έξω από μένα ήταν και ο λόγος που ήθελα και να το παίξω και να το γράψω. Όταν διάβασα την “Πιο δυνατή” του Στρίντμπεργκ ένας μονόλογος που είχε γράψει, μου έκανε εντύπωση όλη αυτή η “μανία” της συζύγου να κρατήσει έναν άντρα άπιστο που σε μένα δεν θα συνέβαινε ποτέ. Εγώ αν ο άλλος για κάποιο λόγο δεν θέλει, ή έστω και αναρωτιέται να πάει κάπου αλλού, έχω ήδη φύγει. Όμως υπάρχουν πολλές γυναίκες και στην εποχή μας που έχουν δική τους καριέρα και χρήματα, και το έχω δει και σε πολύ δραστήριες γυναίκες επαγγελματικά, ξαφνικά να μένουν προσκολλημένες σε έναν άντρα και παρ’ ότι δημιουργείται ένα τρίγωνο, αντί να φύγει η άλλη, δίνει τη μάχη της. Το βλέπουμε ακόμα και σε εκπομπές στην τηλεόραση. Νομίζω είναι ένα θέμα στοιχήματος με τον εαυτό τους. Περισσότερο έχει να κάνει με τον ανταγωνισμό, παρά με τον ίδιο τον άντρα. Νομίζω δηλαδή ότι έχει να κάνει με έναν ανταγωνισμό μεταξύ των γυναικών και με τη διάθεση να αποδείξεις στην άλλη γυναίκα, και στον εαυτό σου πάνω απ’ όλα ότι είσαι πιο σημαντική. Ίσως επειδή έχει περάσει στο DNA μας ότι επί αιώνες ο άντρας ήταν για μας η επιβίωσή μας, οπότε εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντικό να μην μας τον πάρουν και να τον κρατήσουμε. Αυτό ήταν η κινητήρια δύναμη να γράψω γύρω από αυτό, και από την άλλη η ίδια η ερωμένη, κι αυτή συνήθως έχει μεγάλο ανταγωνισμό.Έχω γνωρίσει γυναίκες που κάνουν κατ’ εξακολούθηση σχέσεις με παντρεμένους άντρες και αυτό που τις ιντριγκάριζε ήταν το ότι αυτός άνηκε σε κάποια άλλη και ένιωθε μέσα από αυτό τον ανταγωνισμό. Όλο αυτό επειδή εμένα δεν μου άρεσε ποτέ να βρεθώ ούτε στη μια θέση ούτε στην άλλη, μου άρεσε πολύ να το προσεγγίσω. Άλλωστε η απιστία είναι ένα θέμα που και στα σενάρια που έκανα στην τηλεόραση το χρησιμοποιούσα πάρα πολύ, γιατί μου έκανε εντύπωση.

Πριν το 2ο lockdown θα ανέβαινε η παράσταση “Ανθισμένες μανόλιες” όπου και πρωταγωνιστούσατε μαζί με άλλο ένα αποκλειστικά γυναικείο καστ. Υπάρχει κάτι το ξεχωριστό όταν δουλεύετε μόνο με γυναίκες;
Δεν προλάβαμε να ξεκινήσουμε αλλά οι πρόβες σχεδόν έχουν ολοκληρωθεί. Δουλέψαμε πολύ και πάρα πολύ καλά, με ένα εξαιρετικό καστ και με τον Κ. Κυριακού που σκηνοθέτησε και τις “Πιο δυνατές”. Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη στιγμή γιατί είναι και το έργο υπέροχο και πολύ γυναικείο. Είναι ξεχωριστό γιατί αν υποθέσουμε ότι κάθε παράσταση και ερμηνεία, όπως και το γράψιμο ενός θεατρικού έργου, είναι ένα είδος “ψυχοθεραπείας”, μ’αρέσει να βυθίζομαι στην ψυχολογία των γυναικών. Αγαπώ και εκτιμώ πολύ τις γυναίκες. Είμαστε ιδιαίτερα πλάσματα και νομίζω έχουμε πιο ιδιαίτερο ψυχισμό από τους άντρες και μεγαλύτερη ικανότητα να αναλύουμε και να έχουμε επαφή με τα συναισθήματά μας αφενός, και αφετέρου να επιβιώνουμε παίρνοντας χαρά από τη ζωή, ακόμα και στις χειρότερες θέσεις. Οι άντρες που γι’ αυτό τους θεωρούμε και πιο “γκρινιάρηδες”, δεν έχουν αυτό το ταλέντο. Ακριβώς λοιπόν επειδή δεν είναι τυχαίο ότι η γυναίκα γεννάει, ότι ακόμα και στις σχέσεις της βοηθάει έναν άνδρα να ανθίσει και να προχωρήσει, και του δίνει μια άλλη δύναμη, κάτι που αναφέρεται και στις “Πιο δυνατές”, από τη μια στην άλλη ηρωίδα. 

Ο πολιτισμός έχει δεχθεί ένα ισχυρό πλήγμα λόγω της πανδημίας. Πιστεύετε αυτό θα έχει συνέπειες μακροπρόθεσμα;
Κανείς δεν ξέρει τι φέρνει το “αύριο”. Εγώ γενικώς είμαι άνθρωπος που ούτε κινδυνολογεί, ούτε φοβάται το “αύριο”. Πιστεύω ότι σίγουρα είναι μια δύσκολη στιγμή γενικότερα για την οικονομία και τα επαγγέλματα και τη ζωή όλων και τον ψυχικό μας κόσμο. Αλλά πιστεύω ότι όλο αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουμε περισσότερη υπομονή, να κάνει ο καθένας μια μεγαλύτερη ενδοσκόπηση με τον εαυτό του και πιστεύω ότι μπορεί να βγει και σε καλό όταν περάσει. Όλες οι δοκιμασίες έχουν κάποια δώρα να μας χαρίσουν αρκεί να θέλουμε να τα πάρουμε και να μην πεισμώσουμε λέγοντας “όχι εγώ θέλω έτσι τα πράγματα”. Αυτό είναι αυτοκαταστροφικό. Αντίθετα πιστεύω ότι όσο πιο δύσκολα είναι τα πράγματα τόσο πρέπει κανείς όταν τα ζει να ψάχνει να βρει  το καλύτερο που μπορεί να βγάλει από αυτά. Οπότε πιστεύω ότι και στο θέατρο θα κάνει καλό, γιατί ο κόσμος θα το λαχταρήσει και θα το αγαπήσει περισσότερο. Και με τα live streaming μπορεί άνθρωποι που δεν πήγαιναν μέχρι τότε στο θέατρο, τώρα να τα δουν και να το αγαπήσουν. Αυτό δε σημαίνει ότι δε γίνεται και μια ζημιά, αλλά κάθε ζημιά κρύβει μέσα της και τη δυνατότητα καινούργιας αρχής. Ίσως σε πιο υγιείς και καλές βάσεις.

Φυσικά άλλο ένα θέμα που απασχολεί την περίοδο αυτή είναι οι καταγγελίες που έχουν προκύψει σχετικά με κακοποιητικές συμπεριφορές από ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Δεδομένου ότι έχετε πολλά χρόνια στο χώρο, είχε πέσει στην αντίληψή σας ποτέ κάτι τέτοιο;
Καταρχήν εγώ είχα τη μεγάλη τύχη και ευλογία να έχω εξαιρετικές συνεργασίες. Βέβαια υπήρχε και κάτι άλλο, ότι πρόσεχα πολύ τις συνεργασίες μου. Δηλαδή ακόμα κι αν μου έκανε πρόταση κάποιος πολύ υψηλά ιστάμενος που σίγουρα επαγγελματικά αυτό μπορεί να με κολάκευε πάρα πολύ και να μου έκανε καλό στην καριέρα μου, αν είχα ακούσει για αυτόν ή αν γνώριζα για αυτόν ότι η συμπεριφορά του ήταν περίεργη, εκεί θα προτιμούσα να μην πάω και να κάνω μια πιο ταπεινή δουλειά, πιο μικρή ίσως, αλλά με ανθρώπους που μπορούσα να συνεργαστώ καλά, που νιώθω ότι με στηρίζουν, με σέβονται, τους σέβομαι κι εγώ κ.λπ. Απ’ την άλλη δυστυχώς για δεκαετίες υπάρχουν άνθρωποι που έχοντας μια μεγάλη εξουσία πάνω στο θέατρο, φαντάζομαι και σε άλλους εργασιακούς χώρους, κάνουν κατάχρηση αυτής της εξουσίας, βασανίζουν τους ανθρώπους, τους παρενοχλούν ή τους κακοποιούν, τους κάνουν bullying κ.α. Αυτό είναι γιατί όταν κάποιος έχει εξουσία και ένα τεράστιο “εγώ”, που αν παρεκτραπεί, οδηγεί σε τέτοια θέματα. Αντίθετα πιστεύω ότι όταν κανείς αποκτήσει μια εξουσία πάνω στη δουλειά του πρέπει να είναι διπλά προσεκτικός με τους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από τη δύναμή του και στο έλεός, του, γιατί και οι ηθοποιοί είναι ένας κλάδος ευάλωτος, ψάχνουν για δουλειά 2 φορές το χρόνο και αυτό τους κάνει να είναι φοβισμένοι, να μην μπορούν εύκολα να αντιδράσουν, και γενικά σε οποιαδήποτε περίπτωση κανείς δεν έχει δικαίωμα να κακοποιεί, να προσβάλλει και να βασανίζει τον άλλο, ειδικά όταν βρίσκεται σε θέση αδυναμίας απέναντί του.

Τι συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα;
Θα του έδινα τη συμβουλή, παρότι όταν ξεκινάς τα θέλεις όλα και τα θέλεις γρήγορα, να μην φοβάται. Να μην αισθάνεται και να μην πιστεύει ότι για να κάνει καριέρα πρέπει να παραχωρήσει πράγματα από την αξιοπρέπειά του και τον εαυτό του. Να είναι ο εαυτός του και με τον τρόπο του να θέλει και να απαιτεί να τον σέβονται. Και σε περίπτωση που δεν συμβαίνει αυτό, να σηκώνεται να φύγει και να το καταγγέλλει κιόλας. Αυτό είναι δύσκολο βέβαια όταν σαν νέος έχει και μια μεγάλη φιλοδοξία. Ένας νέος καλλιτέχνης πρέπει να θυμάται ότι για να κάνει σωστά την τέχνη του πρέπει να τα έχει καλά και με τον εαυτό του, και να μην αφήνει να τον πληγώνει κανείς, ακόμα κι αυτό στοιχίσει μια πρόταση ή ένα “όχι”. Όλα κάνουν τον κύκλο τους και θα έρθει η στιγμή που θα δικαιωθεί.

Γνωρίζουμε ότι είστε μεγάλη ζωόφιλη. Είχατε πάντα αδυναμία στα ζώα;
Τα αγαπώ πολύ από παιδί και εδώ και 20-25 χρόνια κάνω δουλειά για τα δικαιώματα των αδέσποτων. Ανήκω στην Πανελλήνια Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία και σε πάρα πολλές φιλοζωικές. Προσπαθώ να τις ενώνω μεταξύ τους. Στο Facebook οι περισσότερες κοινοποιήσεις μου έχουν να κάνουν είτε με καταγγελίες για κακοποιήσεις των ζώων, είτε με υιοθεσίες ή εκκλήσεις για βοήθεια σε ζώα που χρειάζονται χειρουργείο ή γιατρό και που γενικά χρήζουν βοηθείας. Το ίδιο και για φιλοζωικές και καταφύγια. Κάνω ότι μπορώ και προσωπικά και μαζικά. Είμαι από αυτούς που έχουν μαζέψει άπειρες υπογραφές για να αλλάξουν οι νόμοι για τα ζώα και να γίνουν πιο αυστηροί σε σχέση με την κακομεταχείρισή τους από τους ανθρώπους. Και εδώ παίζει το ίδιο μοτίβο ότι είναι εύκολο να κακοποιήσεις κάποιον που είναι στο έλεός σου, πολύ περισσότερο αν είναι ζώο που δεν έχει και φωνή. Θεωρώ ότι είναι ο σκοπός της ζωής μου, ίσως και πιο σημαντικό από τη δουλειά μου.

Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο αυτή την περίοδο επαγγελματικά;
Οι “Μανόλιες” είναι σχεδόν έτοιμες και περιμένουμε μόλις ανοίξουν τα θέατρα λογικά να γίνουν. Είμαστε σε μια στιγμή που κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα. Βέβαια κάνω παράλληλα γυρίσματα σε live streaming αρχικά για το Πολιτιστικό Κέντρο της Κρήτης, μιας άλλης αγαπημένης μου παράστασης που έγινε πέρσι και σταμάτησε το 1ο lockdown, την “Τάρτα ροδάκινο” του Μ. Βιντιάδη, μαζί με τον Δ. Μαζιώτη. Και βρίσκεται σε στάδιο μοντάζ μια άλλη παράσταση που είχε μαγνητοσκοπηθεί όσο παιζόταν πριν 2-3 χρόνια, το “Μπουφάν της Χάρλεϋ” του Κατσικονούρη.

Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες για το live streaming της παράστασης “Οι πιο δυνατές” εδώ.

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ