“Το 2023 και η «πολιτική αλλαγή», του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα

Άρθρο του Μιλτιάδη Ι. Καρπέτα, Δικηγόρου και π. Δημάρχου Μεταμόρφωσης στο Χ-τύπο

Το 2023, θα είναι πληθωρικά εκλογικό. Σχεδόν σίγουρα θα έχουμε διπλές εθνικές εκλογές το πρώτο εξάμηνο. (Με την πολιτική μας υστέρηση να μην λέει να ξεπεραστεί, δεν αποκλείονται ακόμα και τρίτες)

Το δεύτερο εξάμηνο έχουμε περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, με κάπως μειωμένο πολιτικό αντίκτυπο, αφού τα αποτελέσματά τους δεν θα επηρεάζουν τις εθνικές.

Οι εθνικές εκλογές συγκεντρώνουν φυσικά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Πρώτα, γιατί όπως συμβαίνει πάντα, αφού απ’ αυτές εξαρτάται η πορεία της κοινωνίας και της χώρας τα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, διότι οι επιπλοκές του εκλογικού συστήματος «εγγυώνται» πολλές αναταράξεις και περιπετειώδη διαδρομή, από την προκήρυξή τους μέχρι τα αποτελέσματα της δεύτερης κάλπης, στην καλύτερη περίπτωση.

Σ’ αυτή τη διαδρομή θα δοκιμαστούν πολιτικά ανακλαστικά, αντοχές σε πραγματικά, τεχνητά ή εκβιαστικά διλήμματα και ηγετικές ικανότητες στάθμισης και ιεράρχησης μεταξύ μείζονος και ελάσσονος, μακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου, πολιτικού και μικροπολιτικού, εθνικού και κομματικού.

* * *

Στη θορυβώδη προεκλογική περίοδο, θ’ ακούγεται στεντόρεια, παράφωνα και … απεγνωσμένα το ιστορικό σύνθημα της «Πολιτικής Αλλαγής». Με την υπεξαίρεσή του από τον ιστορικό του δικαιούχο, κακέκτυπο και φθαρμένο από την κακοποίηση, θα επιχειρηθεί να κουκουλωθεί το σύνθημα «η ελπίδα έρχεται», για να ξεχάσουμε πού μας οδήγησε και από τι γλυτώσαμε. Και επιπλέον, να μπαλωθεί το τρύπιο παραμύθι της «προοδευτικής διακυβέρνησης» που σερβίρεται από το πιο αντιδραστικό, οπισθοδρομικό και αστοιχείωτο πολιτικό σχήμα που εξέβρασε και εκτίναξε μέχρι την εξουσία η μεγάλη κρίση.

* * *

Σημαίνει αυτό άραγε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ή ότι δεν χρειάζεται πολιτική αλλαγή; Το ακριβώς αντίθετο! Και μπορεί και επιβάλλεται να υπάρξει δομική αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Η προοπτική μάλιστα των διπλών εκλογών ενισχύει αντικειμενικά αυτήν τη δυνατότητα.

Το πώς είναι απλό θρωρητικά αλλά η υλοποίησή του στην πράξη απαιτεί μια σειρά προϋποθέσεων.

Πρώτη και αναγκαία: Πολιτική στρατηγική βάθους, με διορατικότητα και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα από το ΠΑΣΟΚ.

Τα υπόλοιπα είναι θέματα ορθής τακτικής, επιδέξιων χειρισμών, πειστικού λόγου, ανώτερου ήθους και οξυδερκούς πολιτικού αισθητηρίου, για να περνάει τις στημένες συμπληγάδες.

Αν το ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται ότι πρέπει και θέλει να αποκατασταθεί στην ιστορική του θέση, ως ο ένας εκ των δύο πυλώνων του Δημοκρατικού Κοινοβουλευτικού συστήματος, οφείλει να πολιτευτεί με γνώμονα αυτόν το στόχο.
– Να μη χάνεται στο «μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας» και «βλέποντας και κάνοντας».
– Να αποφεύγει τις εκατέρωθεν παγίδες.
– Να διακρίνει μεταξύ πολιτικών αντιπάλων και υπαρξιακών εχθρών.
– Να αποδέχεται ότι οι δημοκρατικοί κανόνες συμπεριλαμβάνουν και την ανοχή και την αναμονή και προπαντός την εναλλαγή στην εξουσία όσων γνωρίζουν και αναγνωρίζουν τους όρους τους.

Τα «ή εμείς ή αυτοί» και τα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» δεν έχουν θέση στα δημοκρατικά κόμματα και αποπνέουν νοσηρό ιδεοληπτικό τυχοδιωκτισμό.

* * *

Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται: Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να στοχεύει σε υψηλό διψήφιο ποσοστό στις πρώτες εκλογές και στην ανάδειξή του σε αξιωματική αντιπολίτευση στις δεύτερες. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους.

Η κοινωνία έχει εκφράσει δύο φορές αυτή την προσδοκία της: Τον Νοέμβριο του 2017 και τον Δεκέμβριο του 2021. Μια προσδοκία που υπερβαίνει τα κομματικά όρια και αφορά τη Δημοκρατία και τη χώρα.

Είναι ευθύνη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να μην χαθεί και η δεύτερη ευκαιρία. Παρά τις αδυναμίες και τα λάθη, υπάρχει ακόμα καιρός. Όλα θα κριθούν την προεκλογική περίοδο και ιδίως την ενδιάμεση και το τρομερό εξαήμερο της δεύτερης και της τρίτης διερευνητικής εντολής, μετά τις πρώτες εκλογές.

Ελπίζουμε αυτή τη φορά να μη χαθεί ο δρόμος και η Κεντροαριστερά να επιστρέψει, όπως η Δημοκρατία και το συμφέρουν της κοινωνίας και της χώρας απαιτούν.