“Η συμμαχία της «προκοπής»: μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα”, του Γιάννη Κεχρή

Άρθρο του Γιάννη Κεχρή, Αντιπεριφερειάρχη Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας, Ταμία Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών στο Χ-τύπο

 

«Πολιτικός σεισμός»…Τη φράση αυτή επέλεξε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, για να χαρακτηρίσει τη σαρωτική νίκη της παράταξής του στις 21 Μαΐου. Και πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού οι εκλογικές δονήσεις ταρακούνησαν συθέμελα το πολιτικό σύστημα, προκαλώντας μετασεισμούς πολλών ρίχτερ σε όλη την επικράτεια. Όχι μόνο λόγω του τελικού αποτελέσματος, αλλά κυρίως εξαιτίας των συνθηκών κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές: με τη Νέα Δημοκρατία να κρατά όρθια τη χώρα, έχοντας αντιμετωπίσει πρωτοφανείς εξωγενείς κρίσεις, μια εξαιρετικά τοξική αξιωματική αντιπολίτευση, με εμφυλιοπολεμικό λόγο, τη βαριά σκιά του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, αλλά και την απλή αναλογική, που, κατ΄ουσίαν, προεξοφλούσε τη μη επίτευξη αυτοδυναμίας.

 

Παρόλα αυτά κατάφερε να αυξήσει τόσο το ποσοστό, όσο και τις ψήφους της σε σχέση με το 2019, υπερδιπλασιάζοντας, μάλιστα, τη διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ, βάφοντας, εν τέλει, γαλάζιο ολόκληρο τον εκλογικό χάρτη (πλην Ροδόπης). Το μήνυμα που έστειλαν οι Έλληνες πολίτες ήταν ξεκάθαρο. Αναγνωρίζοντας τα σημαντικά βήματα προόδου που έγιναν την τελευταία τετραετία, αποφάσισαν με εμφατικό τρόπο να συνεχίσουν στον δρόμο της ανάπτυξης και της προόδου, ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Επιδεικνύοντας ασύγκριτη ωριμότητα, προέκριναν τη συγκρότηση ισχυρής και αξιόπιστης κυβέρνησης, για να οδηγήσει τη χώρα στα ταραγμένα νερά ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου. Επέλεξαν, δηλαδή, τη σταθερότητα και την κανονικότητα, έναντι της ακυβερνησίας και του χάους, καταδικάζοντας τους τακτικισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, που δέσμευσε τη χώρα στο σύστημα της απλής αναλογικής, αδυνατώντας, τελικά, ο ίδιος να αποφύγει το ναρκοπέδιο που έστησε για τους πολιτικούς του αντιπάλους.

 

Πρόκειται, αναντίρρητα, για την απόλυτη δικαίωση Μητσοτάκη, που υιοθέτησε τη γλώσσα της αλήθειας, όντας ο μόνος πολιτικός αρχηγός που πίστεψε, αλλά και διεκδίκησε μέχρι τέλους την ψήφο για σταθερή και αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αντιθέτως, καταγράφηκε η στρατηγική ήττα  τόσο της απλής αναλογικής, όσο και του Αλέξη Τσίπρα, που, επιλέγοντας τη στείρα άρνηση, την αποδόμηση της κυβέρνησης και την επίκληση αναχρονιστικών αντιδεξιών ενστίκτων, δεν κατάφερε να συναντήσει τον ελληνικό λαό μέσα στις κάλπες. Παρουσιάζοντας μια σκοτεινή, δυσοίωνη και εκτός πραγματικότητας εικόνα για τη χώρα, δεν μπόρεσε να πείσει, ότι έχει ρεαλιστικό πρόγραμμα για τη μείωση της απόστασης που μας χωρίζει από την υπόλοιπη Ευρώπη. Προς επίρρωση τούτου, στις εκλογικές περιφέρειες που επέλεξε να κατέλθει ως υποψήφιος, η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε τα υψηλότερα ποσοστά της στην επικράτεια, ενώ το κόμμα του τα χαμηλότερα.

 

Εντούτοις, δεν υπάρχει περιθώριο για εφησυχασμούς, καθώς έχει ολοκληρωθεί μόνο η μισή δουλειά. Η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει να κινείται στο παράλληλο πολιτικό σύμπαν που βρισκόταν πριν τις εκλογές, παραμερίζοντας το αφήγημα της προοδευτικής διακυβέρνησης και υιοθετώντας, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, αυτό της ανάγκης περιορισμού της εκλογικής δύναμης ενός αλαζόνα και ηγεμονικού – κατά την άποψή της – Πρωθυπουργού. Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, δε, στη λογική, ότι η κάλπη σηματοδότησε την επιστροφή της «προοδευτικής» παράταξης, ενδιαφέρεται μόνο να καταστεί άμεσα η δεύτερη πολιτική δύναμη. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως ο ισχυρότερος κεντροδεξιός ηγέτης στην ΕΕ, παραμένει ο γνήσιος εκφραστής των μεσαίων στρωμάτων, αποτελώντας εγγύηση για τη δημιουργία ενός κράτους που θα υπηρετεί τους πολίτες και όχι συμφέροντα και συντεχνίες. Με το ασύλληπτο ποσοστό του σχεδόν 41% να συνιστά τεράστια ευθύνη και, παράλληλα, έγκριση επίσπευσης των μεγάλων τομών και μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η Ελλάδα.

 

Η ευκαιρία που παρουσιάζεται είναι μοναδική για τα ιστορικά δεδομένα. Για πρώτη φορά, μια πλατιά μάζα της κοινωνίας, μια ισχυρή πλειοψηφία που καρτερούσε βουβή, αναδύθηκε εκκωφαντικά, δημιουργώντας μια ατσάλινη συμμαχία  προκοπής και νοικοκυροσύνης. Μισθωτοί του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νοικοκυρές, άνεργοι, συνταξιούχοι, άνδρες, γυναίκες, νέοι, Έλληνες του εξωτερικού, έκλεισαν τα αυτιά στις σειρήνες της τοξικότητας και του λαϊκισμού, δηλώνοντας παρόντες στο κοινωνικό συμβόλαιο του αύριο και πανέτοιμοι για το μεγάλο άλμα, που θα πάει τη χώρα εκεί που πραγματικά αξίζει να βρίσκεται. Μία ξεκάθαρη εντολή για αυτοδύναμη και ακόμη πιο ισχυρή κυβέρνηση, συνεπώς, μπορεί να σημάνει και μια τολμητή και ριζική συνταγματική αναθεώρηση, που θα θέσει τις βάσεις για την ουσιαστική επανίδρυση του κράτους.

 

Στις επερχόμενες εκλογές, λοιπόν, η Ελλάδα αναμετράται με το μέλλον της. Το βάρος στις πλάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι τεράστιο. Ας σπεύσουμε όλοι να το μοιραστούμε μαζί του…