Άνω κάτω ο ΣΥΡΙΖΑ: Αυτογκόλ στελεχών ακυρώνουν τη στροφή Τσίπρα στο ρεαλισμό

Αντιπολιτευτικό βηματισμό ψάχνει ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά η στροφή στο ρεαλισμό σκοντάφτει σε θέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες χαρακτηρίζονται τουλάχιστον ακραίες.

Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι απόψεις που εξέφρασε ο Θ. Δρίτσας, για τους τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη, με αφορμή την υπόθεση Κουφοντίνα.
Η φράση του «κανείς δεν έχει τρομοκρατηθεί από τη 17 Ν», έσκασε σαν βόμβα στην Κουμουνδούρου, με τους στενούς συνεργάτες του Α. Τσίπρα να τρέχουν και να μην προλαβαίνουν.
Ο κ. Δρίτσας  υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση αλλά η ζημιά έγινε, καθώς η ΝΔ  επετέθη στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, καλώντας τον να ξεκαθαρίσει, εάν καταδικάζει ή συμφωνεί με τις δηλώσεις του βουλευτή του.
Το συγκεκριμένο αυτογκόλ είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστεί η δυναμική των προτάσεων Τσίπρα για το νέο ΕΣΥ, που επιβεβαιώνουν τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στον ρεαλισμό.
Κάτι ανάλογο συνέβη και λίγες ημέρες νωρίτερα στην υπόθεση Λιγνάδη, όταν ο Α. Τσίπρας πήγε στη Βουλή με «όπλο» την παραίτηση Μενδώνη, αλλά χρειάστηκε να πάρει αποστάσεις από δηλώσεις στελεχών του.
Ηashtags όπως #ΝΔ_παιδεραστές και υπονοούμενα από τον Π. Πολάκη για κυκλώματα διακίνησης ανηλίκων προσφύγων με «πλοκάμια» μέχρι και στο Μαξίμου, προκάλεσαν εκνευρισμό στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αρθρογράφος Γιώργος Λακόπουλος που βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τον κ. Τσίπρα, χαρακτήρισε τον κ. Πολάκη «κουτσαβάκη του internet» και σωσίβιο του Μητσοτάκη στην υπόθεση Λιγνάδη-Μενδώνη.

Δύο ήταν οι φράσεις κλειδιά του αρθρογράφου:

1. «Το λούμπεν «θεριακλίκι» είναι βούτυρο στο ψωμί του Μητσοτάκη».
2. «Τα Άπαντα Πολάκη είναι βίβλος καταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ».

Εμφύλιος
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσει κανείς τις μάχες χαρακωμάτων στον ΣΥΡΙΖΑ με στόχο τον έλεγχο των νομαρχιακών που έχουν προκαλέσει ευρύτερες εσωκομματικές αναταράξεις.
Το βάρος, στην Αττική όπου τα τελικά αποτελέσματα αναμένονται έως τις αρχές της εβδομάδας, με τη σύγκρουση «Προεδρικών» και «Ομπρέλας» να έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Το μόνο  βέβαιο πλέον είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν παίζει μόνος του, καθώς η «Ομπρέλα» (53+, Αριστερό Δίκτυο, Παπαδημούλης, Σκουρλέτης, Φίλης, Βούτσης), έχουν ενισχύσει τις δυνάμεις τους.
Οι «πασοκογενείς» μουρμουράνε για «αριστερίστικο λαϊκισμό» και οι γνήσιοι αριστεροί φοβούνται ότι θα μολυνθούν από το πασοκισμό και θα χάσουν την ταυτότητά τους.
Οι μάχες χαρακωμάτων όμως γίνονται με απούσα την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που διαπιστώνεται από το γεγονός ότι δεν επιτεύχθηκε ο στόχος για εγγραφή 200.000 μελών.
Η σύγκρουση περιορίζεται σε κλειστές ομάδες που δεν έχουν σχέση με τις τοπικές κοινωνίες, όπου το μόνο ενδιαφέρον είναι στο ποιος θα κερδίσει τους εσωκομματικούς συσχετισμούς.
Το αποτέλεσμα είναι να περνάει σε δεύτερη μοίρα η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και ο Κ. Μητσοτάκης να καταφέρνει να ξεγλιστρά όποτε «στριμώχνεται» πολιτικά από τον κ. Τσίπρα.

Λεπτές ισορροπίες
Μια ματιά να ρίξει κανείς στις δημοσκοπήσεις θα διαπιστώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κερδίσει από τη μεγάλη φθορά της κυβέρνησης στα γεγονότα της Ικαρίας, της «Μήδειας» και της υπόθεσης Λιγνάδη.
Όσοι γνωρίζουν τις λεπτές ισορροπίες στην Κουμουνδούρου, λένε με νόημα ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί, για να κρατήσει ενωμένο το κόμμα του.
Από τη μια εμφανίζεται θεσμικός και ήπιος για να κερδίσει τη «μάχη» των Κεντρώων ψηφοφόρων, αλλά από την άλλη δεν επιθυμεί και σύγκρουση με την αριστερίστικη παράδοση και ταυτότητα.
Το αποτέλεσμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να θυμίζει δύο κόμματα στη συσκευασία του ενός και να στέλνει αντιφατικά μηνύματα στη μεγάλη πλειονότητα των κεντροαριστερών ψηφοφόρων.

Η… ψαλίδα
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τα λάθη που έκανε η κυβέρνηση στη διαχείριση της κρίσης του κορονοϊού το τελευταίο πεντάμηνο.
Η διαφορά των 15 μονάδων δύσκολα θα καλυφθεί, καθώς το Μαξίμου ελέγχει απόλυτα το επικοινωνιακό παιχνίδι στα ΜΜΕ και μπορεί εύκολα να αλλάξει την ατζέντα.
Το πρόβλημα πλέον για τον κ. Τσίπρα είναι ότι δεν έχει άπλετο χρόνο στη διάθεση του, καθώς ουδείς αποκλείει έναν εκλογικό αιφνιδιασμό από τον Κ. Μητσοτάκη, είτε στις αρχές του καλοκαιριού είτε το φθινόπωρο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να αντιδράσει, να φέρει δηλαδή το πολιτικό παιχνίδι στα μέτρα του για να παίξει στα ίσια με τον πρωθυπουργό.

Πολιτικός χρόνος
Για την ώρα κάτι τέτοιο δεν δείχνει πιθανό, αλλά από τη στιγμή που ο πολιτικός χρόνος δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον πραγματικό, τίποτα δεν θα πρέπει να αποκλείεται.
Στην Κουμουνδούρου ευελπιστούν ότι η μικρή μείωση της ψαλίδας θα έχει και συνέχεια και σημειώνουν ότι πολύ σύντομα οι πολίτες θα καταλάβουν τις επιπτώσεις που έχει στη ζωή τους η κυβερνητική πολιτική.
Με αυτά τα δεδομένα, γίνεται αντιληπτό ότι οι μήνες που ακολουθούν είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς θα δείξουν εάν το εκλογικό παιχνίδι γυρίζει ή εάν η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ του κ. Μητσοτάκη.