Τι είπε στους αστυνομικούς η μικρή Μαρία

Συγκλόνισε το πανελλήνιο η υπόθεση της 4χρονης Μαρίας-Ειρήνης που εξαφανίστηκε το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα από τη μάντρα του παππού της στο Σκαραμαγκά.

Ωστόσο, το μικρό κοριτσάκι βρέθηκε το μεσημέρι της επόμενης ημέρας τρομοκρατημένο και αφυδατωμένο στην περιοχή Αφαία Χαϊδαρίου, περίπου τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου χάθηκε. Ο περαστικός που την αναγνώρισε είναι λιμενικός, ο οποίος την είδε να περπατά χαμένη στη λεωφόρο Αθηνών. Όπως είπε στους αστυνομικούς, διέκρινε τα χαρακτηριστικά της από τις φωτογραφίες που είχαν δοθεί στη δημοσιότητα από το «Χαμόγελο του Παιδιού» και όταν φώναξε το όνομά της εκείνη έβαλε τα κλάματα λέγοντας ότι έχασε τη μαμά της.
«Πεινάω και διψάω», ήταν οι πρώτες λέξεις που είπε η μικρή Μαρία όταν οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Χαϊδαρίου και τότε οι αξιωματικός υπηρεσίας της έδωσε λίγο τσουρέκι και νερό. Οι αστυνομικοί αρχικά την άφησαν να μιλά μόνη της για να χαλαρώσει και να μην αισθανθεί πρόσθετο άγχος.
«Κυνηγούσα το σκυλάκι του παππού και το μικρό άλογο. Ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω είχα φύγει μακριά. Περπατούσα μόνη μου στα χωράφια. Κάποια στιγμή κουράστηκα και ξάπλωσα στα χορτάρια. Κοιμήθηκα και μόλις ξύπνησα άρχισα πάλι να περπατώ», είπε, σύμφωνα με πληροφορίες, η μικρή Μαρία-Ειρήνη στους παιδοψυχολόγους της ΕΛ.ΑΣ.
«Μέχρι στιγμής δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε τα λεγόμενα του παιδιού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ερευνάμε και τα άλλα ενδεχόμενα» λένε αστυνομικές πηγές, ενώ η μικρή δεν φέρει κανένα ίχνος κακοποίησης, παρά μόνο μερικά γρατζουνίσματα που προέρχονται από κλαδιά. Το πιθανότερο είναι το βράδυ να διανυκτέρευσε σε κάποιο αλσύλλιο.
Σε δεύτερη προσπάθεια των παιδοψυχολόγων να μάθουν κάποια παραπάνω στοιχεία η 4χρονη τους είπε ότι όταν αποφάσισε να καλέσει σε βοήθεια τους γονείς της αλλά ήταν ήδη μακριά και κανείς δεν την άκουγε.
Το μοναδικό σημείο στην υπόθεση που παραμένει μυστήριο είναι η αναφορά της ότι κοιμήθηκε κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε. Και αυτό διότι η περιοχή έχει αρκετή κίνηση, γεγονός που προκαλεί εντύπωση για το πως πέρασε απαρατήρητο ένα ασυνόδευτο μικρό κορίτσι.