Oι Μικρασιάτες της Νέας Ιωνίας αποχαιρετούν την Νάνσυ Χόρτον

Το περασμένο Σάββατο 20 Φεβρουαρίου έφυγε από την ζωή η Νάνσυ Χόρτον, κόρη του Αμερικανού Πρόξενου Τζώρτζ Χόρτον, που ήταν παρών στις δύσκολες ημέρες της πυρπόλησης της Σμύρνης, τον Σεπτέμβριο του 1922.

Το ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. την είχε προσκαλέσει και την είχε τιμήσει με αναμνηστική πλακέτα, στο 3ο Συμπόσιο του με θέμα : “Τρεις Χιλιετίες Μικρασιατικού Πολιτισμού” που είχε πραγματοποιηθεί από 23-25 Νοεμβρίου 2005, στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Ν. Ιωνίας.

Ας θυμηθούμε τις στιγμές εκείνες :
Χ. Σαπουντζάκης (Πρόεδρος ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.) : Κυρίες και Κύριοι. Κοντά μας είναι η κυρία Νάνσυ Χόρτον, θυγατέρα του μεγαλυτέρου φιλέλληνα του εικοστού αιώνα, του γενικού πρόξενου στη Σμύρνη, στην περίοδο της Καταστροφής, του Αμερικανού Τζώρτζ Χόρτον. Παρακαλώ τον κύριο Δήμαρχο, για την απονομή της τιμητικής πλακέτας.
Γιάν. Χαραλάμπους (Δήμαρχος Ν. Ιωνίας) : Αγαπητοί μας φίλοι. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν αυτά που θέλω να καταθέσω. Είναι η εμπειρία ενός μικρού παιδιού που στο οικογενειακό περιβάλλον μιλούσαν, νόμιζα τότε, υπερβολικά για όσα διαδραματίστηκαν στη Μ. Ασία. Βλέποντας τους δικούς μου στριμωγμένους σε μια κάμαρα, απορούσαμε πως μπορεί τότε, να είχαν όλα τα καλά και τον ωραίο τρόπο ζωής.
΄Όταν λοιπόν έπεσε στα χέρια μου, το βιβλίο του αείμνηστου Τζώρτζ Χόρτον “Η μάστιγα της Ασίας”, ξαναείδα τα πράγματα με άλλο μάτι. Τελικά ήταν ακόμη πιο τραγικά, απ΄ ό,τι τα είχαν περιγράψει.
΄Ενας άνθρωπος που δεν ήταν ΄Ελληνας, ήταν ο πρόξενος των Η.Π.Α. στη Σμύρνη, ένας επίσημος, ένας τρίτος παρατηρητής περιγράφει τα όσα τραγικά έγιναν, που βέβαια δεν ήταν ένας… “συνωστισμός”.
Η ιστορική πραγματικότητα πρέπει να περιγράφεται με ακρίβεια και δεν μπορεί να παραγράφεται.
Είναι λοιπόν μεγάλη μου τιμή που θα δώσω σήμερα αυτό το αναμνηστικό στην κυρία Χόρτον και είναι μεγάλη τιμή για τον προσφυγικό δήμο της Νέας Ιωνίας ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης να δοθεί αυτή η πλακέτα στη θυγατέρα του αντικειμενικού παρατηρητή που κατέγραψε την αληθινή ιστορία για το τι συνέβη στη Σμύρνη το 1922.
Νάνσυ Χόρτον (Θυγατέρα του Τζώρτζ Χόρτον) : Ξεύρω πόσο ευτυχισμένος θα ήταν ο πατέρας μου, αν ήξερε γεγονότα σαν το σημερινό. Θα έβλεπε πως μαζί με την ειλικρινή αγάπη που είχε για τους Μικρασιάτες και για όλους τους ΄Ελληνες, ακόμα ζει αυτή η αίσθηση, γιατί αν και περνούν τα χρόνια η Ιστορία ξεχωρίζει ορισμένα πράγματα και αυτά μένουν τόσο ζωντανά, όσο όταν γίνανε.
Ο πατέρας μου ήλθε στην Ελλάδα προπαντός γιατί λάτρευε τη γλώσσα, δεν ήλθε ως διπλωμάτης. ΄Ηταν ο μόνος τρόπος να έλθει στην Ελλάδα. ΄Ελεγε πως την ελληνική γλώσσα έπρεπε να την μαθαίνουν όλοι οι άνθρωποι που ελπίζανε μα μέρα να επικοινωνήσουν με τον Θεό.
Η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη με την οποία μιλάει ο Θεός και μπορείτε να μιλήσετε με τον Θεό.
Όταν ήλθε στη Σμύρνη ως διπλωμάτης αναγκαστικώς, διότι δεν ήταν ο σκοπός του να μείνει διπλωμάτης, του δόθηκε η ευκαιρία να έχει υπεύθυνη θέση και να σώσει πολλές ψυχές ! ΄Ηταν πολύ απογοητευμένος διότι όλες οι μεγάλες δυνάμεις δεν είχαν χριστιανικές αρχές και για το εμπόριο και για άλλα συμφέροντα ήταν τόσο σκληροί και αδιάφοροι για τους ανθρώπους που υπέφεραν.
Είπε και έγραψε κάπου : “με όσα ελαττώματα έχω, μια σκέψη θα με παρηγορεί τις τελευταίες μου μέρες. Ποτέ δεν πρόδωσα το Χριστό μου για τριάκοντα αργύρια”.

Μην ξεχνάτε την εφημερίδα “ΧΤΥΠΟΣ”. Κυκλοφορεί από το Σάββατο στα περίπτερα της Αθήνας και του Πειραιά. Με αποκλειστικές ειδήσεις ρεπορτάζ και άρθρα. Επίσης, με μεγάλες χρήσιμες προσφορές και δώρα.