Οι “θησαυροί” του Δήμου Ηρακλείου Αττικής

Όλα τα πολιτιστικά σημεία αναφοράς της πόλης

Είναι γεγονός ότι το Ηράκλειο Αττικής αποτελεί μια από τις πιο γνωστές περιοχές των Βορείων Προαστίων και πόλο έλξης τόσο για όσους έχουν μεγαλώσει εκεί, όσο και για τη νεολαία που επιλέγει σε μεγάλο βαθμό το κέντρο της πόλης για την απογευματινή βόλτα της.

Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι το Ηράκλειο είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα κέντρο με μαγαζιά και καφετέριες, καθώς διαθέτει μια μεγάλη ιστορία και φυσικά πολλά σημεία αναφοράς που μαρτυρούν τον πολιτιστικό και κοινωνικό της πλούτο. Εκκλησίες, νεοκλασσικά κτίρια και κινηματογράφοι είναι λίγα μόνο παραδείγματα από την κληρονομιά της πόλης που αξίζει κανείς να δει από κοντά.

Ας γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα το Ηράκλειο…

Ο Δήμος Ηρακλείου βρίσκεται βόρεια της Αθήνας και συγκεντρώνει 49.642 κατοίκους. Από την εποχή του Κλεισθένη (508π.Χ.), βρισκόταν στη θέση του αρχαίου δήμου Ηφαιστιάδων, της Ακαμαντίδας φυλής. Στο βόρειο τμήμα του υπήρχε το ιερό του Ηρακλή, από όπου προήλθε και το νεότερο όνομά του. Μετά την Επανάσταση του 1821, η περιοχή είχε ερημώσει.

Η σύγχρονη ανάπτυξή της άρχισε τα πρώτα χρόνια της Βαυαροκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, το 1837 ο Όθωνας εξέδωσε διάταγμα με το οποίο ιδρύθηκε η Βαυαρική Στρατιωτική Αποικία Ηρακλείου. Η περιοχή δεν επιλέχτηκε τυχαία. Σύμφωνα με έναν τοπικό θρύλο, ο Όθωνας και η Αμαλία αναζητούσαν έναν τόπο με καλό και υγιεινό κλίμα, για να εγκατασταθούν. Γι’ αυτό το σκοπό, δόθηκε διαταγή να τοποθετηθούν σφαγμένα αρνιά σε διάφορα σημεία της Αττικής. Η περιοχή όπου θα σάπιζαν πιο αργά θα είχε λιγότερη υγρασία και καλύτερο κλίμα. Πράγματι, αυτό συνέβη στο Ηράκλειο και γι’ αυτό θεωρήθηκε η ιδανικότερη επιλογή για διαμονή. Το Ηράκλειο αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα το 1925 και ως Δήμος το 1948. Αξίζει να τονίσουμε πως είναι ο μοναδικός οικισμός στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε και αποικήθηκε από Γερμανούς καθώς και το μέρος όπου έγινε το πρώτο κτηματολόγιο από τον Βαυαρό Baur, για να κατανεμηθούν τα αγροκτήματα στους Βαυαρούς αποίκους. Εκτός από αυτό, είναι ο Δήμος με τη μεγαλύτερη ιστορία και υποδομή της Καθολικής εκκλησίας και το μεγαλύτερο ποσοστό Καθολικών στην Αττική. Εκεί, επίσης, φτιάχτηκε η πρώτη μπίρα στη χώρα μας από την οικογένεια Φιξ το 1858, που είχε το μονοπώλιο στην Ελλάδα από το 1864 ως το 1963, δηλαδή για έναν ολόκληρο αιώνα. Στις μέρες μας, το Ηράκλειο διαθέτει αρκετούς ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου. Βασικό κέντρο εστίασης αποτελεί ο πεζόδρομος γύρω από το σταθμό του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου και το εμπορικό κέντρο του Δήμου, με πολλές καφετέριες και αρκετά ικανοποιητική τοπική αγορά.

 

Καθολικός Ναός Αγίου Λουκά

Η ανέγερση του Καθολικού Ναού του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή αποφασίστηκε να γίνει το 1842 σε μια έκταση γύρω από ένα μικρό οίκημα που χρησιμοποιήθηκε ως παρεκκλήσι υπό την υπηρεσία του Ανδρέα Arneth, βασιλικού ιερέα. Το έργο ανέλαβε ο Στέφανος Κοσαδίνης με επιχορηγήσεις και έξοδα από τον βασιλιά της Βαυαρίας, Λουδοβίκο Α΄, πατέρα του Όθωνα. Υπό την επίβλεψη του Βαυαρού αρχιτέκτονα Χάνσεν, ο ναός κατασκευάστηκε με χαρακτηριστικά γοτθικής αρχιτεκτονικής και αποπερατώθηκε το 1845. Στον προαύλιο χώρο του ναού, ο οποίος βρίσκεται στην πλατεία Αγίου Λουκά, υπάρχει από το 1967 η προτομή του Όθωνα, φιλοτεχνημένη από τον γλύπτη Γ. Μαλτέζο.

 

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στην ανατολική άκρη της πλατείας Αγίου Γεωργίου. Κτίστηκε κατά τα Οθωμανικά χρόνια, γύρω στο 1600, στο σημείο όπου βρισκόταν ο αρχαίος ναός του Ηρακλή τον 4ο αιώνα π. Χ. Η βασική, όμως, κτιριακή μεταβολή συντελέστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα ενώ οι προσθήκες και οι διάφορες προσαρμογές τελείωσαν το 1935. Είναι σημαντικό ότι και μετά την ανακαίνισή της και τη διεύρυνσή της διατήρησε με σχολαστικότητα το βυζαντινό της ρυθμό, μόνο που αυτή τη φορά πήρε το σχήμα «τρουλλαίου σταυροειδούς ναού». Το εσωτερικό του ναού εντυπωσιάζει τους προσκυνητές χάρη στην παραδοσιακή αγιογράφησή του, την οποία επιμελήθηκε το 1958 ο Φώτης Κόντογλου και οι μαθητές του.

 

Ιερός Ναός Αγίας Τριάδας

Ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδας είναι η Μητρόπολη του Ηρακλείου. Γύρω στο 1900 λειτουργούσε σε μια παράγκα στην κορυφή του λόφου Κουμανούδη. Το 1920 άρχισε να κτίζεται η σημερινή πέτρινη Εκκλησία στην πλατεία Αγίας Τριάδας. Όμως, διαπιστώθηκαν επικίνδυνες ρωγμές και σοβαρές κακοτεχνίες που οδήγησαν στην αναγκαστική κατεδάφισή της και την ανοικοδόμησή της από την αρχή. Τα πρώτα επίσημα εγκαίνιά της έγιναν το 1938. Από τότε μέχρι και σήμερα γίνονται ακόμα εργασίες αποπεράτωσής της. Το εσωτερικό του ναού αποτελείται από αγιογραφίες του Βασίλη Μπρούσαλη, μαθητή του Φώτη Κόντογλου. Στην Εκκλησία βρίσκεται παλιός κεντητός επιτάφιος ρωσικής προέλευσης καθώς και αξιόλογες εικόνες, μία από τις οποίες είναι του 17ου αιώνα, αφιερωμένη στην Παναγία. Το 1999 η Αγία Τριάδα έπαθε μεγάλες υλικές ζημιές εξαιτίας του σεισμού, ιδιαίτερα στα καμπαναριά, και ως σήμερα γίνονται εργασίες για την αποκατάστασή τους.

 

Πολιτιστικό Πολύκεντρο «Ηλέκτρα Αποστόλου»

Στον προαύλιο χώρο του Πολιτιστικού Πολύκεντρου έχει στηθεί ο ανδριάντας της «Ηλέκτρας Αποστόλου», ο οποίος είναι αφιερωμένος στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και θυμίζει σε όλους μας την προσφορά της στην πατρίδα. Η Ηλέκτρα Αποστόλου ήταν αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης. Εξαιτίας της αντιστασιακής της δράσης, στις 26 Ιουλίου 1944, βασανίστηκε φρικτά και εκτελέστηκε από τις Κατοχικές Δυνάμεις. Το σπίτι της, όπου έμενε ως τη μέρα που τη συνέλαβαν, προσφέρθηκε ως δωρεά στο Δήμο Ηρακλείου. Σήμερα, στη θέση του έχει κτιστεί το Πολιτιστικό Πολύκεντρο στην οδό Κουντουριώτου 18Α και Νεότητος, το οποίο πήρε το όνομά της.

Εκεί στεγάζονται:

• Η Δημοτική Βιβλιοθήκη που πρωτοδημιουργήθηκε το 1966. Ξεκίνησε με την επωνυμία «Ηρόδοτος» και τα πρώτα βιβλία ήταν δωρεά του Κριεζή. Το 1981 λειτούργησε ως ξεχωριστό τμήμα. Σκοπός της είναι να αποτελεί ένα από τα βασικά κέντρα πολιτιστικής ζωής, να ανταποκρίνεται με επιτυχία στις πληροφοριακές, ερευνητικές και ψυχαγωγικές ανάγκες των μαθητών, των φοιτητών, των εκπαιδευτικών και γενικά όλων των ανθρώπων που αγαπούν το βιβλίο. Η συλλογή της ανέρχεται σήμερα στους 27.600 τόμους μεταξύ των οποίων αρκετοί χαρακτηρίζονται σπάνιες και πολύτιμες εκδόσεις. Είναι πλήρως εξοπλισμένη και περιλαμβάνει τμήμα καταλόγου, τμήμα πληροφόρησης/δανεισμού, τμήμα αναγνωστηρίου ενηλίκων, παιδικό τμήμα με αναγνωστήριο, τμήμα διαδικτύου και τμήμα γραμματείας. 
• Η Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και εκθέσεων όπου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, ομιλίες, εκθέσεις, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις. 
• Το Δημοτικό Θέατρο όπου φιλοξενούνται θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές εκθέσεις, ημερίδες και συνέδρια. Έχουν ξεκινήσει μάλιστα να προβάλλονται στο χώρο αυτό και κινηματογραφικές ταινίες. 
• Το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης (Μουσείο Ηλέκτρας Αποστόλου) άρχισε να διαμορφώνεται το 2005 και ολοκληρώθηκε το 2011. Περιλαμβάνει μια σπάνια συλλογή φωτογραφιών από τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Διοργανώνονται επισκέψεις από σχολεία, όπου οι μαθητές ενημερώνονται πάνω σε θέματα που αφορούν την Εθνική Αντίσταση στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-1944) βλέποντας παράλληλα και το αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό. Το μουσείο χρησιμοποιείται και ως χώρος γραφείων της Εθνικής Αντίστασης.

Ζυθοποιείο Ιωάννη Φιξ – Κτήμα Φιξ

Ο Βαυαρός Ιωάννης Φιξ ίδρυσε απέναντι από τον Άγιο Λουκά το πρώτο ζυθοποιείο στη χώρα μας δίνοντάς του το όνομα της οικογένειάς του, ΦΙΞ (FUCHS). Όταν η Ελλάδα προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί, μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, ο Ιωάννης Φιξ ήρθε από το Μόναχο το 1858, για να βρει τον πατέρα του, Γεώργιο. Δύο πιστολιές στη Μαγκουφάνα, περιοχή της Πεύκης σήμερα, από τις οποίες ο πατέρας Φιξ έπεσε νεκρός, ήταν η αιτία ο γιος να εγκατασταθεί στο Ηράκλειο Αττικής και να ξεκινήσει την παραγωγή της μπίρας, ορμώμενος από το γεγονός ότι αρκετοί Βαυαροί αξιωματικοί είχαν εγκατασταθεί εκείνη την εποχή στην Ελλάδα.

 

Ηρώο των Πεσόντων

Το Ηρώο των Πεσόντων βρίσκεται στην πλατεία του Αγίου Λουκά. Μετά την έξωση του Όθωνα, πολλοί Βαυαροί παρέμειναν στην Ελλάδα συνεχίζοντας τη ζωή τους σαν Έλληνες πολίτες. Κάποιοι από αυτούς πολέμησαν και έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα ελληνικά δίκαια και γι’ αυτό το λόγο αναφέρονται στο Ηρώο. Πρόκειται για ένα απλό και απέριττο σύμβολο αγάπης και ενότητας στους αγώνες για την Πατρίδα και την Ελευθερία της, αφιερωμένο στους κατοίκους του Ηρακλείου.

 

Ιδιωτική Πινακοθήκη Γρηγοριάδη

Η ιδιωτική Πινακοθήκη Γρηγοριάδη ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2011 από τον Γιώργο Γρηγοριάδη, και βρίσκεται στην οδό Μαρίνου Αντύπα 18. Φιλοξενεί εκθέματα ελληνικής ζωγραφικής, χαρακτικής και γλυπτικής, χωρίς να απουσιάζουν από αυτήν έργα σημαντικών ευρωπαίων καλλιτεχνών. Στόχος της είναι η διαφύλαξη της εικαστικής κληρονομιάς της χώρας μας, η ενίσχυση των καλλιτεχνών και κυρίως η δημοσιοποίηση και παρουσίασή της. Δεν εστιάζει μόνο στην παρουσίαση σημαντικών έργων της ελληνικής τέχνης αλλά και στην εικαστική καλλιέργεια των νέων ανθρώπων. Γι’ αυτό το σκοπό, οργανώνονται επισκέψεις σχολείων, ξεναγήσεις, εικαστικά μαθήματα και δραστηριότητες, όπως διαλέξεις, προβολές ταινιών, κονσέρτα και συζητήσεις. Αναντίρρητα, αυτή η πινακοθήκη αποτελεί τη βάση μιας ευρύτερης συζήτησης ανάμεσα στον καλλιτέχνη, το κοινό και την κοινωνία.

 

Τα Νεοκλασικά κτίρια του Ηρακλείου Αττικής

Η Βίλα των Φιξ βρίσκεται στο κτήμα Φιξ, που έχει έκταση 27 στρέμματα. Το 2002 η έπαυλη κρίθηκε διατηρητέα λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και ιστορικής της αξίας. Σήμερα, είναι σχεδόν κατεστραμμένη και εγκαταλελειμμένη από τους ενοίκους της. Διεκδικείται, ωστόσο, από το Δήμο Ηρακλείου, με σκοπό να αποκατασταθεί αυτό το ιστορικό κτίσμα και να αποτελέσει ένα διαδημοτικό πάρκο.

Μάλιστα, στην έρευνα που πραγματοποίησε η εφημερίδα Χ-τύπος για τα άλση της περιοχής, άνοιξε τον “Φάκελο Φιξ” παρουσιάζοντας ενδελεχώς το ιστορικό της υπόθεσης απόκτησης του ακινήτου.

Σύμφωνα με τα ευρήματά μας, το Κτήμα Φιξ αποτελεί μια έκταση 27 στρεμμάτων στα όρια του Δήμου Ηρακλείου Αττικής, στα σύνορα με τους όμορους Δήμους Λυκόβρυσης – Πεύκης και Μεταμόρφωσης. Αποτελεί ιδιωτικό χώρο ιδιοκτησίας των κληρονόμων του Ιωάννη Φιξ, είναι όμως πάγιο αίτημα δεκαετιών του Δήμου Ηρακλείου Αττικής η απόκτησή του, προκειμένου να παραδοθεί στην κοινωνία ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου.

Και αυτό γιατί το Κτήμα Φιξ είναι, ίσως, από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στην ευρύτερη περιοχή, ο οποίος πρέπει να διατηρηθεί ελεύθερος προς όφελος, όχι μόνο των κατοίκων του Ηρακλείου, αλλά και γενικότερα αυτών των βορείων προαστίων.

Στον περιβάλλοντα χώρο του ακινήτου βρίσκονται πεύκα, 402 κουκουναριές, 314 κυπαρίσσια, 192 ευκάλυπτοι, 7 φοίνικες καθώς και άλλα δέντρα και θάμνοι με μονοπάτια σε διάφορα επίπεδα δηλαδή διακριτοί χώροι αλλά ενιαίος ανοιχτός χώρος τα οποία δημιουργούν τον μοναδικό πνεύμονα.

Η ιστορική σημασία ολόκληρου του ακινήτου για την μνήμη των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, είναι πράγματι σημαντική, αφού η αποκοπή οιουδήποτε τμήματος αυτού, κατά τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας, βλάπτει ολόκληρο το ακίνητο και δημιουργεί κατάσταση που δεν ανταποκρίνεται και δεν εκπληρώνει τον σκοπό του χαρακτηρισμού του.

Συνεπώς δεν πρόκειται απλά για ένα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κτίριο, το οποίο αυτοτελώς θα εξυπηρετούσε, όπως σε άλλες περιπτώσεις, την ιστορική μνήμη, αλλά πρόκειται για ένα ακίνητο το οποίο αποτελεί σημείο ιστορικής αναφοράς στο σύνολό του ως κτίριο και ως κατάφυτος περιβάλλοντας χώρος, με τα δύο συστατικά του να διαθέτουν ισάξια ιστορική σημασία.

Σύντομο ιστορικό κινήσεων

Η πρώτη απαλλοτρίωση για το ακίνητο έγινε το 2001. Το 2004, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, είχε δεσμευθεί κονδύλι από το Υπουργείο Πολιτισμού για την αποζημίωση του χώρου. Εντούτοις, το 18μηνο, που ορίζει ο Νόμος ως περιθώριο καταβολής των χρημάτων στους ιδιοκτήτες, παρήλθε και έτσι, μέσα στην ίδια χρονιά, οδηγήθηκε στην άρση της δέσμευσης των χρημάτων που προορίζονταν για την αγορά του Κτήματος.

Έκτοτε, ο Δήμος Ηρακλείου Αττικής δίνει μάχες για να κρατήσει ελεύθερο τον χώρο, η τελευταία δε εκ των οποίων δόθηκε επιτυχώς στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου διασφαλίστηκε η διαχρονική απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, με την οποία χαρακτηρίζονται διατηρητέα τα ακίνητα και ο περιβάλλοντας χώρος εντός του Κτήματος, αποτρέποντας έτσι, προς το παρόν, σχέδια για εμπορική εκμετάλλευσή του.

Μέσω του ρεπορτάζ βλέπουμε τη συνεχής διαπραγμάτευση που διατηρεί ο Δήμος με τους ιδιοκτήτες και είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν στην απευθείας πώληση του Κτήματος, χωρίς δηλαδή να χρειαστεί η χρονοβόρα διαδικασία της απαλλοτρίωσης.

Σήμερα δε ο Δήμος έχει ακόμα ένα εργαλείο στα χέρια του: μια ολοκληρωμένη μελέτη αξιοποίησης, ένα άρτιο master plan, που διασφαλίζει ότι, στην ευτυχή κατάληξη της απόκτησης του Κτήματος, αυτό θα υπηρετήσει βιώσιμα τον σκοπό του προς όφελος των πολιτών της περιοχής.

 

Η Βίλα Αιμιλία βρίσκεται στην οδό Ελπίδος 14 και Πολυτεχνείου. Στις μέρες μας, αποτελεί το 1ο Κέντρο Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων του Δήμου Ηρακλείου (Α’ ΚΑΠΗ).

Η Βίλα των Παπαδάκηδων βρίσκεται στην οδό Πεύκων 10. Υπήρξε ιδιοκτησία της πριγκίπισσας Αλίκης, περιουσία του ΙΚΑ, κτήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Σήμερα, έχει αναπαλαιωθεί και λειτουργεί ως Κέντρο Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (ΚΑΠΗ ΕΕΣ). Πρόκειται για ένα τριώροφο κτίριο, το οποίο κτίστηκε γύρω στο 1920. Η διαμόρφωση των όγκων του κτιρίου είναι αυστηρή και μεγαλοπρεπής τύπου πυργόσπιτου. Η μορφολογία τους έχει στοιχεία βυζαντινά και μπαρόκ. Το 1987 χαρακτηρίστηκε από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. διατηρητέο κτίριο.

Η «Βίλα Στέλλα» βρίσκεται στην οδό Γαλήνης και Σοφίας 5. Είναι παράρτημα του Πολιτιστικού Κέντρου. Ανήκε στην οικογένεια Καβούρη, η οποία προσέφερε το κτίριο ως δωρεά στο Δήμο. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί πως η κεντρική αίθουσα ονομάστηκε αίθουσα «Μίμη Καβούρη», στη μνήμη του πρώην Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Ηρακλείου και ανιψιού των δωρητών, ο οποίος απεβίωσε το 2011. Στον ανακαινισμένο αυτό χώρο πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, εικαστικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, συνέδρια, σεμινάρια, ομιλίες. Με απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. χαρακτηρίστηκε το 1982 διατηρητέο κτίριο.

Το σπίτι του Νίκου Μαλλιαγρού, παλιού προέδρου της Κοινότητας του Ηρακλείου, βρίσκεται στην οδό Πρασίνου Λόφου 34. Στο γεγονός αυτό συντέλεσε και η απόφαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (1986/1990) να το χαρακτηρίσει διατηρητέο κτίριο. Πρόκειται για ένα διώροφο λιθόκτιστο με κεραμοσκεπή σημαντικής κλίσης, η οποία αποτελεί και το κύριο μορφολογικό και κατασκευαστικό στοιχείο του. Τα ανοίγματα γαλλικού τύπου, φέρουν γύψινη επίστεψη σε σχήμα Π. Το κτίριο κτίστηκε το 1925 και διατηρείται σε καλή κατάσταση ως σήμερα.

 

Δημοτικός Θερινός Κινηματογράφος «Νοσταλγία»

Ο Δημοτικός Θερινός Κινηματογράφος «Νοσταλγία» άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το 1986. Βρίσκεται στην οδό Κέας και Τερψιχόρης και λειτουργεί ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι. Ο χώρος του κινηματογράφου διαθέτει 250 καθίσματα με τραπεζάκια και κυλικείο. Προβάλλει ταινίες δεύτερης προβολής και συγκεντρώνει τις καλύτερες κριτικές για τις επιλογές των ταινιών που ισορροπούν ανάμεσα στον εμπορικό και τον ποιοτικό κινηματογράφο. Εκτός από προβολές ταινιών έχει φιλοξενήσει παραστάσεις καραγκιόζη και κουκλοθέατρο για μικρούς και μεγάλους.

 

 

Θερινός Κινηματογράφος «Άνοιξις»

Ο Θερινός Κινηματογράφος «Άνοιξις» βρίσκεται στην οδό Ευριπίδου 19 και Αττικής. Κτίστηκε τη δεκαετία του ’50 και γνώρισε για περισσότερα από 30 χρόνια μεγάλες δόξες προβάλλοντας κατά κύριο λόγο οικογενειακές και ελληνικές ταινίες. Από τη δεκαετία του ’90 και μετά γνώρισε σταδιακή παρακμή και κινδύνεψε να μετατραπεί σε πολυώροφη πολυκατοικία, όμως το 2003 η χρήση του οικοπέδου της χαρακτηρίστηκε διατηρητέα, διαφυλάσσοντας με αυτόν τον τρόπο τον πολιτιστικό χαρακτήρα της. Από το 2008 μέχρι το 2012 παρέμεινε κλειστή. Σήμερα, ανακαινισμένη και κατάφυτη, η θερινή «Άνοιξις» έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει 200 επισκέπτες ανά παράσταση.

 

Ιερά Καθολική Μονή Καρμήλου Αγίας Τριάδας

Η Ιερά Καθολική Μονή του Καρμήλου Αγίας Τριάδας είναι το μοναδικό μοναστήρι των Καρμέλ ο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα. Η ιδέα της δημιουργίας του ανήκε στον Καθολικό αρχιεπίσκοπο της Αθήνας, τον Ιωάννη Βαπτιστή Φιλιππούση. Γύρω στο 1933, άρχισε να κτίζεται το Μοναστήρι στην οδό 25ης Μαρτίου 16 στο Ηράκλειο, στην κορυφή ενός λόφου με θέα έως τη θάλασσα από τη μία και προς τα βουνά από την άλλη. Το 1935, εγκαταστάθηκαν, για πρώτη φορά, οι τρεις ιδρύτριες αδελφές∙ η αδελφή Θηρεσία Φιλιππούση (ξαδέλφη του αρχιεπίσκοπου Φιλιππούση), η αδελφή Ελισσάβετ και η αδελφή Άννα. Το 1937, το Μοναστήρι είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Οι εργασίες, βέβαια, συνεχίστηκαν ως το 1965, οπότε κατασκευάστηκαν οι δύο πτέρυγές του και ένα μέρος του ορόφου. Το Μοναστήρι αποπερατώθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1969, αποκτώντας την οριστική του μορφή. Στον προαύλιο χώρο του Μοναστηριού βρίσκεται το χαρακτηριστικό άγαλμα της προστάτιδάς του, Αγίας Θηρεσίας. Χάρη σε εκείνη, το «Καρμέλ» είναι πολύ αγαπητό στην Αθήνα, όχι μόνο στους καθολικούς αλλά ακόμα και στους πολύ φανατικούς ορθοδόξους. Ιδιαίτερης θρησκευτικής σημασίας είναι το γεγονός ότι στο μοναστήρι αυτό ζυμώνεται ο άρτος, που χρησιμοποιείται για την πρώτη μετάληψη των Καθολικών.