Ο Ρένος Ρώτας στον Χ-τύπο: “Πάνω στη σκηνή είναι ένας άλλος κόσμος”

Συστήθηκε στο ευρύ κοινό μέσα από την επιτυχημένη σειρά “Οι Συμμαθητές” και όσα ακολούθησαν δείχνουν πως αυτό ήταν μόνο η αρχή μιας πολλά υποσχόμενης καριέρας.

Μέχρι σήμερα, ο Ρένος Ρώτας έχει συμμετάσχει σε αξιοσημείωτες δουλειές τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο θέατρο αποτελώντας ένα από τα “δυνατά” ονόματα της νέας γενιάς ηθοποιών.

Ο Χ-τύπος και η Ιφιγένεια Μπελή μίλησαν μαζί του σε μια αποκλειστική συνέντευξη όπου μεταξύ άλλων μιλά για την εμπειρία της περιοδείας εν μέσω κορωνοϊού, το πώς “αλλάζει” πάνω στη σκηνή, αλλά και τα νέα του τηλεοπτικά και θεατρικά βήματα.

 

Το καλοκαίρι σας βρήκε «απασχολημένο» καθώς συμμετείχατε στην παράσταση «Κάποτε στο Βόσπορο» η οποία έκανε περιοδεία σε όλη τη χώρα. Πώς ήταν η εμπειρία της περιοδείας στην «covid» εποχή που διανύουμε;

Επιτέλους μοιραστήκαμε με τον κόσμο αυτό που τόσο πολύ αγαπάμε, μετά από ένα τεράστιο διάστημα παύσης και ο κόσμος ανταποκρίθηκε με αδημονία αποδεικνύοντας πόσο πολύ του έλειψε το θέατρο. Αν εξαιρέσεις τα μέτρα για την αποφυγή της διασποράς του ιού, δεν βρήκα διαφορές με άλλες χρονιές.

 

Ήσασταν μέρος ενός μεγάλου και πολυτάλαντου θιάσου. Πώς ήταν η συνεργασία σας και τι αποκομίσατε από αυτή;

Εκτός από το αστείρευτο ταλέντο όλων των συντελεστών, είμαι τυχερός γιατί κάναμε και καλή παρέα. Βρέθηκα με καλούς ανθρώπους και ταξιδέψαμε σε όλη την Ελλάδα με μια πανέμορφη παράσταση που μιλάει στην ψυχή μας και αγαπήθηκε έντονα από το κοινό. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω;

 

 

Αν και το ευρύ κοινό σας γνώρισε μέσα από την επιτυχία των «Συμμαθητών», εσείς ποια θεωρείτε την πιο αγαπημένη σας δουλειά μέχρι στιγμής;

Οι “Συμμαθητές” είναι μεγάλο κεφάλαιο της επαγγελματικής μου ζωής καθώς ήταν για τρία συνεχόμενα χρόνια. Έχουν λοιπόν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Μαζί θα βάλω και την παράσταση “Συγγνώμη” σε σκηνοθεσία του Τ. Τζαμαργιά , όπου συνδυάσαμε ιδανικά τις δυνάμεις μας και βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα.

 

 

Είστε μεγαλύτερος «θαυμαστής» του θεάτρου, της τηλεόρασης ή του κινηματογράφου;

Του κινηματογράφου νομίζω. Μαγεύομαι κάθε φορά από την πολυπλοκότητα της τέχνης αυτής και ζηλεύω πολύ αυτούς που την παίζουν στα δάχτυλα.

 

 

Έχετε εξομολογηθεί ότι είστε ντροπαλός σαν χαρακτήρας, ωστόσο έχετε διαλέξει ένα επάγγελμα με ιδιαίτερη «έκθεση». Πώς καταφέρνετε να ξεπεράσετε αυτή την «εσωστρέφεια»;

Η εσωστρέφεια αφορά την ζωή. Πάνω στην σκηνή είναι ένας άλλος κόσμος. Σε αυτόν τον άλλο κόσμο δουλεύω σκληρά ώστε να φτιάξω κάτι που θα ανυπομονώ να το μοιραστώ με το κοινό και δεν θα ντρέπομαι για αυτό. Αυτή είναι και η μοναδική μου αγωνία.

 

 

Προτιμάτε ρόλους που είναι κοντά ή κόντρα σε εσάς;

Οι ρόλοι είτε τυχαίνει να είναι κοντά σε μένα είτε κόντρα, θα τους αντιμετωπίσω το ίδιο. Ξεκινάω από το μηδέν και φτιάχνω μια κατασκευή με πολλά επίπεδα αν γίνεται. Εκ του αποτελέσματος θα κρίνω ποιον ρόλο τελικά προτιμώ, δηλαδή που λειτούργησε πιο καλά η “συνταγή”.

 

 

Απ’ όσο γνωρίζουμε θα λάβετε μέρος στη νέα σειρά του ΣΚΑΙ με τίτλο «Μόλις χθες». Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για το ρόλο σας και πώς νιώθετε για αυτή τη συνεργασία;

Κόντρα ρόλος. Ένα φαινομενικά κακό παιδί που φέρει τα δικά του βάσανα και πάθη. Αρκετά εγωπαθής για τα γούστα μου. Μου αρέσουν πολύ τα γυρίσματα και εμπιστεύομαι ιδιαίτερα τον Βασίλη Θωμόπουλο με τον οποίο έχουμε άψογη συνεργασία. Εξίσου δυνατή είναι όλη η ομάδα. Νιώθω ασφάλεια!

 

 

Υπάρχουν άλλα σχέδια για το μέλλον;

Ετοιμάζουμε στο θέατρο Ακροπόλ μια μαγική παράσταση που φέρει τον τίτλο “Ο κουρέας της Σεβίλλης”, σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου και με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στον ρόλο του Φίγκαρο. Θα ανέβει τον Οκτώβρη και ανυπομονούμε.

 

 

Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι συμμετείχατε και σε ένα πολύ ενδιαφέρον project για την επιστροφή των αρχαίων γλυπτών στην Ελλάδα όπου μεταμορφωθήκατε στο θρυλικό «Δισκοβόλο». Πώς προέκυψε το εγχείρημα αυτό; Πιστεύετε βρισκόμαστε κοντά στο να επιτευχθεί ο στόχος του;

Μια μοναδική πρωτοβουλία της Μαρίας Κορινθίου και του Γιάννη Αϊβάζη και έχοντας στο πλευρό τους την βοήθεια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Αποστολή. Αξιοθαύμαστη οργάνωση και έκρηξη δημιουργικότητας διέκρινε το όλο εγχείρημα και αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα. Ας ελπίσουμε να αγγίξει αυτούς που πρέπει ώστε το δίκαιο να γίνει πράξη. Αυτό που παρατήρησα εγώ είναι πως όταν ενώνουμε τις δυνάμεις μας, στην προκειμένη καλλιτεχνικός κόσμος με εκκλησιαστικούς φορείς, μπορούμε να πλησιάσουμε πιο κοντά στην επίτευξη υψηλών στόχων.