Μιλτιάδης Καρπέτας: Κερδισμένοι και χαμένοι

Άρθρο του πρ. Δημάρχου Μεταμόρφωσης στην εφημερίδα Χ-ΤΥΠΟΣ

Το απροσδόκητο παραμονεύει πάντα στην πολιτική. Κι αυτό την κάνει συναρπαστική.
Οι τελευταίες ευρωεκλογές ήταν μια περιορισμένου ενδιαφέροντος εκλογική διαδικασία. Η διεξαγωγή τους μετά από τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σ’ ένα χρόνο, τις έκανε ακόμα πιο αδιάφορες.
Παραδόξως, όμως, αποτέλεσαν τη θρυαλλίδα μεγάλων αναταράξεων, σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, με εξαίρεση πάντα το ασάλευτο μονολιθικό ΚΚΕ.
Οι αναταράξεις, που ήδη βαίνουν προς το τέλος τους, αφήνουν πίσω τους κερδισμένους και χαμένους. Αξίζει ένας απολογισμός.
* * *
Στη Νέα Δημοκρατία, το 28,31% που έλαβε, σε συνδυασμό με το λάθος τακτικής, να βάλει τον περιβόητο πήχυ στο 33,12%, κλόνισε την κυριαρχία Μητσοτάκη, που είχαν εμπεδώσει οι διπλές εθνικές εκλογές.
Οι καραδοκούντες, (νόμισαν ότι) βρήκαν την ευκαιρία και άνοιξαν κλεφτοπόλεμο.
Καθένας με τον τρόπο του: Ο Σαμαράς με την ακρισία, την επιπολαιότητα και τη μοχθηρία, που τον διακρίνουν, ξεκίνησε νέα πορεία προς την έρημο και τον αυτοεξευτελισμό.
Ο Καραμανλής ο Ακάματος, πιο συγκρατημένα αλλά με μια αντίφαση που τον εκθέτει, αποκαλύπτοντας τα ευτελή του κίνητρα: Επί 14 χρόνια, όντας βουλευτής και ενώ η χώρα πέρασε δια πυρός και σιδήρου, δεν μίλαγε και δεν ανησυχούσε για τίποτα. Ξαφνικά, ως πρόεδρος της ΣΕΚΕ, έγινε λαλίστατος και ανησυχεί για τα πάντα!
Και οι δύο, χωρίς να το καταλαβαίνουν, επανορθώνουν τη ζημιά του Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές. Ούτε βαλτούς να τους είχε! (Ιδανική περίπτωση για συνωμοσιολόγους).
* * *
Στο ΠΑΣΟΚ, η αναταραχή που προκάλεσαν οι αντιπαθούντες τον Ανδρουλάκη, είχε το αντίθετο αποτέλεσμα: Τον έκαναν πανίσχυρο! Το ουρανοκατέβατο δώρο του διαλυόμενου ΣΥΡΙΖΑ, τον κατέστησε κορυφαίο πολιτειακό παράγοντα και υποψήφιο Πρωθυπουργό. (Αν μπορέσει να το αντέξει, βέβαια).
* * *
Στο κεραμιδαριό Τσίπρα, ο (ουσιαστικά κερδισμένος στις ευρωεκλογές) Κασσελάκης, εκπαραθυρώθηκε με σταλινικές μεθόδους. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδιαλύθηκε και οδηγήθηκε στο περιθώριο. Αλλά με πολλούς κερδισμένους:
– Τον Τσίπρα, που ελπίζει σε διάσωση της βουλευτικής του έδρας στις προσεχείς εκλογές, αν ο ΣΥΡΙΖΑ φτάσει μέχρις εκεί με πρόεδρο τον Φάμελλο.
– Τον Φάμελλο, που για κάποιον απροσδιόριστο χρόνο, θα ζήσει το μύθο του ως Αρχηγός.
– Τον Πολάκη, που με την πανουργία του, διασφάλισε θέση συναρχηγού, που θα κινείται δίπλα στον Φάμελλο ‘ως στρατιώτης’, με τροχισμένο στιλέτο.
– Νομενκλατούρα και κηφηναριό του ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισαν το τετράπαχο παγκάρι της κρατικής χρηματοδότησης.
Ο αφελής και άσχετος Κασσελάκης, κατάπιε τη φόλα Παππά – Τσίπρα και ψάχνει σωσίβιο.
* * *
Πώς γίνεται Γιαννακοπούλου – Κωνσταντινόπουλος να δυναμώνουν τον Ανδρουλάκη και Σαμαράς – Καραμανλής να σβήνουν λάθη Μητσοτάκη; Εκτός από το απροσδόκητο, στην πολιτική παραμονεύει και η ‘ετερογονία των σκοπών’: Ό,τι επιδιώκεται με λάθος τρόπο, παράγει αντίθετα αποτελέσματα, από τα επιδιωκόμενα.