Το τριπλό στοίχημα της εποχής Φάμελλου

Αντιμέτωπος με ένα διπλό στοίχημα βρίσκεται πλέον ο Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος καλείται να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί και να βγάλει τον ΣΥΡΙΖΑ από τον φαύλο κύκλο της εσωστρέφειας.

Η επικράτησή του στις εσωκομματικές εκλογές, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή περισσότερων από 70.000 μελών και φίλων ναι μεν προκάλεσε ανακούφιση στην Κουμουνδούρου, αλλά ο δρόμος που πρέπει να περπατήσει είναι δύσβατος.
Το πρώτο στοίχημα του ισορροπιστή -όπως χαρακτηρίζεται- προέδρου, είναι να βάλει φρένο στις αποχωρήσεις βουλευτών και στελεχών και να επαναφέρει την ηρεμία στο κόμμα.
Όσοι γνωρίζουν τις λεπτές ισορροπίες, αντιλαμβάνονται ότι τίποτα δεν είναι πλέον το ίδιο, καθώς η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία έχει περιοριστεί και δύσκολα πλέον μπορεί να μπει φρένο στη δημοσκοπική καθίζηση.
Η εκτίμηση πάντως που κυριαρχεί είναι ότι τα δύσκολα πέρασαν και σε πρώτη φάση η ιδεολογική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει μετά την περιπέτεια που βίωσε με τον Στέφανο Κασσελάκη στο τιμόνι.
Η ενότητα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, κάτι που σημαίνει ότι ο κ. Φάμελλος θα πρέπει να ρίξει το βάρος του σε ένα δεύτερο και πιο δύσκολο στοίχημα, που ακούει στο όνομα Παύλος Πολάκης.
Το γεγονός ότι ο βουλευτής Χανίων είπε αμέσως μετά τις εκλογές ότι “ο μισός ΣΥΡΙΖΑ είναι δικός του”, καθιστά επιτακτική την ανάγκη ο πρώην υπουργός να ενταχθεί στη νέα πραγματικότητά.
Το τρίτο μεγάλο στοίχημα του κ. Φάμελλου είναι να επιστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική και να δείξει ότι εάν θέλει συνεργασία με τις προοδευτικές δυνάμεις ή εάν θα επιμείνει σε αριστερές ιδεοληψίες.
Μια πρώτη γεύση θα δώσει τόσο ο νέος πρόεδρος όσο και τα στελέχη του κατά τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού, όπου θα υπάρξουν απτά δείγματα γραφής για τη φυσιογνωμία του νέου κόμματος.