Connect with us

Κεντρικό Θέμα

Η Επανεκλογή Τραμπ και οι Επιπτώσεις για την Ελλάδα και την Παγκόσμια Σκηνή

Published

on

Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ για δεύτερη φορά στην προεδρία των ΗΠΑ αναμένεται να φέρει σημαντικές αλλαγές στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, καθώς οι ΗΠΑ προσπαθούν να διαμορφώσουν τη νέα τάξη πραγμάτων μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Η εκλογή του φέρνει αβεβαιότητα σε διεθνές επίπεδο, κυρίως λόγω της απρόβλεπτης φύσης του Αμερικανού προέδρου και της πολιτικής του, με την Ελλάδα να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις καθώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών αναμένεται να επηρεαστούν σε πολλαπλά επίπεδα.

Αβεβαιότητα και Προκλήσεις για την Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ

Η αναμονή μέχρι τον Ιανουάριο, όταν και αναλαμβάνει επίσημα τα καθήκοντά του, δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με την κατεύθυνση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Η επιλογή των προσώπων που θα στελεχώσουν κρίσιμα υπουργεία, όπως το Υπουργείο Εξωτερικών, Άμυνας και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, αναμένεται να καθορίσει τις στρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ, με έντονο το στοιχείο της αβεβαιότητας. Η προσωπική σχέση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν παραμένει αίνιγμα, καθώς και η στάση του απέναντι στην Ελλάδα, τη Ρωσία και την Κίνα.

Η Ελλάδα και οι Διπλωματικές Σχέσεις με τις ΗΠΑ

Η ελληνική κυβέρνηση δεν αιφνιδιάστηκε από την επανεκλογή του Τραμπ. Σημαντική ήταν η πρόβλεψη της υφυπουργού Εξωτερικών, Αλ. Παπαδοπούλου, που είχε εκφράσει την εκτίμηση πως ο Τραμπ θα διατηρήσει τη θέση του. Η συνάντηση του τέως Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και η επίσκεψη του στην Ελλάδα το 2019 για την ανανέωση της αμυντικής συμφωνίας ΗΠΑ-Ελλάδας προϊδεάζουν για τη συνέχιση της ισχυρής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Η ενίσχυση αυτής της στρατηγικής σχέσης, κυρίως στον τομέα της άμυνας, είναι μια βασική επιδίωξη για την Ελλάδα, που στοχεύει σε μια σταθερή αμυντική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή.

Η Εξωτερική Πολιτική Τραμπ στην Ανατολική Μεσόγειο

Ο Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ανατολική Μεσόγειο, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ στη συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ (3+1). Η υποστήριξή του στο Ισραήλ είναι αδιαμφισβήτητη, και αυτό επηρεάζει τις σχέσεις με την Τουρκία. Η πολιτική του Τραμπ απέναντι στον Ερντογάν υπήρξε σκληρή, με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Τουρκία και την υποστήριξη στους Κούρδους της Συρίας, γεγονός που ενέτεινε την ένταση στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας.

Προβληματισμός για τις Σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας

Η προσωπική σχέση του Τραμπ με τον Ερντογάν έχει προκαλέσει ερωτηματικά για την αποτελεσματικότητα της στην διαμόρφωση μιας σταθερής πολιτικής απέναντι στην Τουρκία. Παρά τις καλές προσωπικές σχέσεις, η αμερικανική κυβέρνηση υπό την ηγεσία Τραμπ επέβαλε αυστηρές κυρώσεις στην Τουρκία και υπήρξε επιρροή στην απομόνωση του Ερντογάν από περιφερειακά ζητήματα, όπως η σύγκρουση στη Συρία και η Κύπρος. Η αμερικανική στήριξη στο Ισραήλ, καθώς και η πολιτική της αποστασιοποίησης από τη Συρία, αφήνουν την Τουρκία σε δύσκολη θέση.

Αντιφατική Στρατηγική στην Τουρκία και τα F-35

Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας αφορά το πρόγραμμα των F-35. Παρά τις αυστηρές νομοθεσίες, η Άγκυρα προσδοκά ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο να άρει κάποια από τα εμπόδια και να επιτρέψει την απόκτηση των αεροσκαφών, προκειμένου να ενισχύσει την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Ωστόσο, η πολιτική προστατευτισμού του Τραμπ και η στήριξή του στο Ισραήλ καθιστούν αυτό το ενδεχόμενο αβέβαιο.

Συμπεράσματα και Προοπτικές για την Ελλάδα

Η επανεκλογή του Τραμπ είναι βέβαιο ότι θα έχει αντίκτυπο στη διεθνή πολιτική και στην Ελλάδα. Η χώρα μας, με τις στρατηγικές σχέσεις που έχει αναπτύξει με τις ΗΠΑ, καλείται να διαχειριστεί έναν ακόμη πιο αβέβαιο διεθνές περιβάλλον. Το ζητούμενο είναι η συνέχιση της ενίσχυσης των σχέσεων με τους συμμάχους στην περιοχή και η αντιμετώπιση των προκλήσεων που προκύπτουν από την τουρκική εξωτερική πολιτική και τις περιφερειακές αντιφάσεις. Ενδεχομένως, η Ελλάδα να πρέπει να προσαρμοστεί σε μια πιο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, ενώ παράλληλα να επιδιώκει τη σταθερότητα και τη συνεργασία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ