Η διπλωματική «κίνηση» Πούτιν: Τακτικισμός ή πραγματική πρόθεση για ειρήνη;

Ρωσία–Ουκρανία: Η πρόταση Πούτιν για διαπραγματεύσεις και το γεωπολιτικό παρασκήνιο

Η πρόταση του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για έναρξη απευθείας διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία, με φόντο μια πιθανή οριστική λύση στον πόλεμο, φαίνεται να εξυπηρετεί περισσότερο τακτικές επιδιώξεις παρά μια ουσιαστική προσπάθεια ειρήνευσης. Παρά τις συνεχείς ευκαιρίες που έχουν παρουσιαστεί, ιδίως από πλευράς ΗΠΑ, η Μόσχα έχει μέχρι σήμερα αποφύγει την πραγματική εμπλοκή σε διάλογο.

Η ρωσική στρατηγική μέχρι πρότινος επέμενε στην άρνηση οποιασδήποτε άμεσης συζήτησης με το Κίεβο υπό την ηγεσία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ωστόσο, η πρόταση για απευθείας συνομιλίες, αυτή τη φορά με την Τουρκία ως πιθανό διαμεσολαβητή, υποδηλώνει μια αλλαγή πλεύσης – ή τουλάχιστον την ανάγκη για δημιουργία πολιτικού αντιπερισπασμού.

Η Ρωσία φαίνεται να επιδιώκει να κεφαλαιοποιήσει το μεταβατικό στάδιο της αμερικανικής ηγεσίας, εκμεταλλευόμενη το τέλος της θητείας Μπάιντεν και τη στάση του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φέρεται να αντιμετωπίζει πιο θετικά την άρση ορισμένων κυρώσεων. Την ίδια ώρα, στο πεδίο της μάχης, η Ουκρανία συνεχίζει να δέχεται πίεση, αν και η Ρωσία έχει επίσης πληρώσει βαρύ τίμημα.

Ωστόσο, η αυξανόμενη στήριξη της Ευρώπης προς το Κίεβο αποσταθεροποιεί τη ρωσική στρατηγική. Η πρόσφατη κοινή επίσκεψη ηγετών από τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ουκρανία στέλνει ηχηρό μήνυμα ενότητας, παρά τις προσπάθειες της Μόσχας να διχάσει το ευρωπαϊκό μπλοκ. Μόνο λίγες χώρες –όπως η Ουγγαρία, η Εσθονία και η Σλοβακία– διατηρούν πιο ευνοϊκή στάση απέναντι στη Ρωσία.

Αν και είναι αμφίβολο κατά πόσο η ρωσική πρωτοβουλία για διαπραγματεύσεις θα οδηγήσει σε ουσιαστικό αποτέλεσμα, η Μόσχα φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι οι ελιγμοί της στενεύουν. Το παράθυρο για ουσιαστικό διπλωματικό ρόλο κλείνει και η ανάγκη για πραγματικές πρωτοβουλίες εντείνεται.