“ΔΑΣΟΣ” ΑΠΟ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Είναι γνωστό πως στην Ελλάδα η αυθαιρεσία βασιλεύει από τη στιγμή που δεν εφαρμόζονται οι νόμοι και όσοι τους παραβαίνουν μένουν ατιμώρητοι. Αυτό το βλέπουμε στην πολιτική ζωή, αλλά το βλέπουμε και στην καθημερινότητά μας.
Ένα τέτοιο φαινόμενο είναι το πλήθος πινακίδων για χώρους στάθμευσης που τοποθετούν όπου θέλουν κάποιοι συμπολίτες μας για να εξασφαλίζουν οι ίδιοι θέσεις στάθμευσης σε κοινόχρηστο χώρο εις βάρος των υπόλοιπων κορόιδων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που βλέπουμε τις γνωστές πινακίδες με το γράμμα P σε τζαμαρίες καταστημάτων, εισόδους ή και στην περίφραξη σπιτιών (και δεν εννοούμε τις νόμιμες θέσεις στάθμευσης!).  Είναι χαρακτηριστική η διαμαρτυρία που δέχτηκε ο Χ-τύπος από κάτοικο της Αλσούπολης για το φαινόμενο να μπαίνουν πινακίδες στις εξώπορτες που προειδοποιούν για είσοδο-έξοδο μοτοσυκλέτας. Επίσης, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κάποιοι κρατάνε θέσεις παρκαρίσματος τοποθετώντας διάφορα εμπόδια (καρέκλες κλπ) στο οδόστρωμα.  

•Πολυκερματισμός στους μηχανισμούς ελέγχου
Προκειμένου να δούμε πως μπορούν οι πολίτες να αντιμετωπίζουν αυτές τις περιπτώσεις αυθαιρεσιών ο Χ-τύπος απευθύνθηκε στη δημοτική αστυνομία της Νέας Ιωνίας όπου μας ενημέρωσαν για το τι ισχύει, βάσει νόμων, στην κάθε περίπτωση. Και από την ενημέρωση που είχαμε προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο έλεγχος της νομιμότητας όλων αυτών των περιπτώσεων δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση καθώς σε κάποιες περιπτώσεις εμπλέκεται η δημοτική αστυνομία, σε άλλες η τροχαία και η αστυνομία και σε άλλες η… Πολεοδομία. Ξεκινώντας λοιπόν από τις πινακίδες εισόδου-εξόδου μηχανών πρέπει να αναφερθεί πως είναι μια μη νόμιμη νεοελληνική… πατέντα. Όπως μας εξήγησε η δημοτική αστυνομία οι ενδιαφερόμενοι πολίτες πρέπει να κάνουν αίτηση στο Δήμο για να παραχωρηθεί άδεια ανεμπόδιστης εισόδου στις οικίες τους ώστε να γίνει κάποια παρέμβαση στο οδόστρωμα (κώνοι, διαγράμμιση) και να μην παρκάρουν αυτοκίνητα μπροστά στην πόρτα τους. Και πάλι όμως επαναλαμβάνουμε αυτό ισχύει για την ανεμπόδιστη είσοδο πεζών στην είσοδο του σπιτιού και όχι της μηχανής. Μη νόμιμη είναι και η … ευγενής συνήθεια των καταστηματαρχών να βάζουν πινακίδες στάθμευσης για να κρατάνε θέσεις στάθμευσης στο οδόστρωμα μπροστά από τα μαγαζιά τους. Αν υπάρχει πρασιά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παρκινγκ εκτός και αν έχει δηλωθεί στην Πολεοδομία και αυτό μπορεί να ελεγχθεί μόνο από τη συγκεκριμένη υπηρεσία.
Η Δημοτική Αστυνομία δεν μπορεί να βεβαιώσει παράβαση για αυθαίρετη στάθμευση σε πρασιά αλλά ούτε και η τροχαία γιατί είναι ιδιωτικός χώρος και ο καταγγέλλων πρέπει να καλέσει την αστυνομία και να υποβάλλει μήνυση. Βέβαια εδώ πρέπει να αναφερθεί πως υπάρχουν οι άδειες στάθμευσης που δίνει ο Δήμος σε καταστήματα για φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων και οι οποίες ισχύουν για οριοθετημένο χώρο στο οδόστρωμα, όπου πρέπει να τοποθετηθούν και οι σχετικές πινακίδες και συγκεκριμένες ώρες (7-9 π.μ. και 5-7 μ.μ.).     
Η τοποθέτηση εμποδίων στους δρόμους, μια άλλη αγαπημένη συνήθεια ιδιαίτερα των εμπόρων, συνιστά παράνομη κατάληψη οδοστρώματος και ελέγχεται από την τροχαία (και όχι από τη δημοτική αστυνομία) που μπορεί να επιβάλλει πρόστιμο ή και να καταθέσει μήνυση. Και εδώ το παράδοξο είναι πως ενώ η δημοτική αστυνομία επιλαμβάνεται υποθέσεων παράνομης κατάληψης όλων των κοινόχρηστων χώρων  που ανήκουν στο Δήμο στο οδόστρωμα (σ.σ. που είναι δημοτική περιουσία) η αρμοδιότητα ανήκει στην τροχαία. Το συμπέρασμα, λοιπόν, από αυτόν τον νεοελληνικό παραλογισμό είναι πως είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να ελεγχθούν όλες αυτές οι περιπτώσεις από τη στιγμή που εμπλέκονται τρείς και τέσσερις υπηρεσίες και για αυτό ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Ίσως μια λύση θα ήταν η απλούστευση του νομοθετικού πλαισίου και να γίνεται ο έλεγχος από μια μόνο υπηρεσία. Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να βλέπουμε τον κάθε ξύπνιο να λειτουργεί σαν τσιφλικάς δημόσιου χώρου που ανήκει σε όλους μας!