Σύνταξη με λιγότερα ένσημα: Τι προβλέπεται για όσους ξεκίνησαν αργότερα

Aσφαλισμένος που ξεκίνησε να εργάζεται κοντά στα 30 μπορεί να συνταξιοδοτηθεί 11 χρόνια νωρίτερα από άλλον που εργάζεται από τα 18 του. Η εξήγηση κρύβεται στην ασφάλιση και όχι στον πραγματικό χρόνο εργασίας.

Με βάση το ισχύον σύστημα, η πλήρης σύνταξη μπορεί να απονεμηθεί στα 62 έτη με 40 χρόνια ασφάλισης ή στα 67 με 15ετία (ή 14,5 χρόνια και εξαγορά ενός εξαμήνου).

Για την έξοδο στα 62 με 40ετία, ο νόμος επιτρέπει την αναγνώριση έως και 7 πλασματικών ετών (στρατός, σπουδές, τέκνα κ.ά.).

Αυτό σημαίνει ότι εργαζόμενος που ξεκίνησε στα 29 και έχει 33 έτη πραγματικής ασφάλισης, μπορεί να εξαγοράσει τα υπόλοιπα και να αποχωρήσει.

Το κόστος εξαγοράς αντιστοιχεί στο 20% του μισθού του μήνα της αίτησης και παρακρατείται με δόσεις από τη σύνταξη, ενώ φοροεκπίπτει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νέοι συνταξιούχοι μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται με περιορισμένη παρακράτηση στη σύνταξη (10% για μισθωτούς, ή μηνιαίο επασφάλιστρο 90 ευρώ για ελεύθερους επαγγελματίες).

Αντιθέτως, κάποιος που μπήκε στην αγορά στα 18, χρειάζεται 44 έτη πραγματικής εργασίας για σύνταξη στα 62 – χωρίς δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικών. Συνεπώς, παρότι ασφαλιστικά κατοχυρωμένος, αντιμετωπίζει μεγαλύτερη σωματική και ψυχολογική φθορά.