Αλήθειες & μύθοι για την επάνοδο του Α. Τσίπρα

Πλήθος σεναρίων βλέπουν το φως της δημοσιότητας ως προς τον ρόλο που θα διαδραματίσει ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, στον δρόμο προς τις εκλογές.

Η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε συνδυασμό με την αδυναμία των παραδοσιακών κομμάτων της Κεντροαριστεράς να εμφανίσουν μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, εντείνει τη φημολογία.
Ο πρώην πρωθυπουργός αποφεύγει να ανοίξει τα χαρτιά του, είναι όμως κάτι παραπάνω από σαφές ότι οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες που κατά καιρούς αναλαμβάνει, δεν περνούν απαρατήρητες.
Στις συζητήσεις μεταξύ βουλευτών και στελεχών, το όνομα του κ. Τσίπρα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και πολλοί είναι αυτοί που περιμένουν ένα νεύμα του για να συμπορευτούν μαζί του.
Αυτή βέβαια είναι η μία όψη του νομίσματος, γιατί η άλλη έχει σχέση με το ότι ο κ. Τσίπρας έχει ηττηθεί δύο φορές από τον κ. Μητσοτάκη, κάτι που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την επιστροφή του.
Ο ίδιος αποφεύγει να ανοίξει τα χαρτιά του, ενώ συνομιλητές του τονίζουν ότι δεν επιβεβαιώθηκαν όσοι έλεγαν στο πρόσφατο παρελθόν ότι είναι ζήτημα χρόνου η ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους του.
Το γεγονός πάντως ότι η φημολογία έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, επιβεβαιώνει και τη γνωστή λαϊκή φράση «όπου υπάρχει φωτιά υπάρχει και καπνός» και ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.
Σύμφωνα με όσα λέγονται στο παρασκήνιο, η φημολογία για το ρόλο του κ. Τσίπρα είναι συνυφασμένη με τα εξής δεδομένα:

Α. Συρρίκνωση ΠΑΣΟΚ -ΣΥΡΙΖΑ: Παρά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ, μετά την επανεκλογή Ανδρουλάκη, έκανε ένα δημοσκοπικό άλμα και έφτασε ακόμη και το 18%, δεν δικαίωσε τις προσδοκίες. Το κλίμα είναι βαρύ και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι έχασε τη 2^η θέση από την Ζωή Κωνσταντοπούλου, λόγω της υπόθεσης των Τεμπών.
Αρνητική είναι η εικόνα και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που λόγω των αλλεπάλληλων διασπάσεων έχει υποχωρήσει στα επίπεδα του 5%-7%. Η διαπίστωση ότι τα δύο παραδοσιακά κόμματα της Κεντροαριστεράς, αντί να κερδίζουν χάνουν ψηφοφόρους λόγω της φθοράς της Ν.Δ., υποχρεώνει πολλά στελέχη και των δύο χώρων, να ανοίξουν τη συζήτηση και για τον κ. Τσίπρα.

Β. Έλλειμμα συνεννόησης: Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να έχουν τελείως διαφορετικές στρατηγικές ως προς την αντιμετώπιση της Ν.Δ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης μετά το «πάθημα» Τεμπών επέστρεψε στη ρητορική της αυτόνομής πορείας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ναι μεν μιλάει για λαϊκό μέτωπο, αλλά δεν μπορεί να γίνει πιστευτό, καθώς δίνει έμφαση σε μια τεχνητή «συγκόλληση» με τη Νέα Αριστερά.

Πρώτη και με διαφορά
Εάν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σχεδόν στο μέσο της δεύτερης θητείας της και η αντιπολίτευση δεν την απειλεί, εντείνει τον προβληματισμό μεταξύ βουλευτών και στελεχών.
Η εκτίμηση που κυριαρχεί είναι πως εάν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, η Ν.Δ. θα είναι με διαφορά το πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και ο κ. Μητσοτάκης θα έχει τον πρώτο λόγο στις εξελίξεις.

Δημοσκοπήσεις
Με βάση αυτά τα δεδομένα, γίνεται αντιληπτό ότι είναι ανάγκη να βγει ένα πρόσωπο μπροστά που μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος του κ. Μητσοτάκη για να μην ηττηθεί για τρίτη φορά η Κεντροαριστερά.
Στο ερώτημα εάν αυτό το πρόσωπο μπορεί να είναι ο κ. Τσίπρας, οι απόψεις ποικίλουν, ενώ και οι δημοσκοπήσεις στέλνουν τα δικά τους μηνύματα για το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει.
Πρόσφατη έρευνα της GPO, έδειξε ότι το 33% των πολιτών λέει «ναι» στην επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού είτε ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ (18,4%), είτε μέσω νέου κόμματος (14,6%).

Από ευρήματα της Prorata προκύπτει ότι:

– 45% των πολιτών τάσσονται υπέρ μιας «εναλλακτικής προοδευτικής λύσης» για τη διακυβέρνηση της χώρας,

-το 67% αυτών προτιμά τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς (είτε μέσω εκλογών, είτε μέσω συνεργασίας από τις ηγεσίες).

Επόμενο βήμα
Η συγκυρία θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, δείχνει να είναι ευνοϊκή για τον κ. Τσίπρα, ο οποίος ουκ ολίγες φορές έχει υπογραμμίσει την ανάγκη για συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων.
Ο πρώην πρωθυπουργός αποφεύγει να εμπλακεί και στους εμφύλιους που ταλανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως φυγή προς τα εμπρός για να κάνει το επόμενο βήμα.
Στο ερώτημα όμως εάν έχει διάθεση να προχωρήσει στην ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα και να ενώσει έναν κόσμο που δεν εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, απάντηση για την ώρα δεν υπάρχει.
Κοινό μυστικό είναι άλλωστε ότι τα σενάρια περί ανάληψης σημαντικών πρωτοβουλιών από μέρους τους δεν επιβεβαιώθηκαν, με αποτέλεσμα το τοπίο να παραμένει εξαιρετικά θολό.

Πρέσπες
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο κ. Τσίπρας, θα συνεχίσει να στέλνει μηνύματα μέσω του Ινστιτούτου του, με αφορμή αυτή τη φορά τη συμπλήρωση επτά ετών από την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών.
Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν τον Ιούνιο και το «παρών» θα δώσουν, σημαντικές προσωπικότητες από τη διεθνή πολιτική σκηνή και εκπρόσωποι της επιστημονικής κοινότητας.
Με αυτό ως δεδομένο, γίνεται αντιληπτό ότι οι όποιες αποφάσεις του κ. Τσίπρα, παραπέμπονται για το φθινόπωρο, όπου αναμένεται να έχει ξεκαθαρίσει και το πολιτικό τοπίο στη χώρα μας